منبع: فصل‌نامه «رشد آموزش زیست‌شناسی»
زیست عصب‌شناسی گیاهی، رشته‌ای است که اخیراً پژوهش‌های زیست‌شناسی گیاهی بر آن متمرکز شده‌اند. هدف پژوهشگران این رشته مطالعاتی درک این موضوع است که چه‌طور گیاهان اطلاعات دریافتی از محیط اطراف خود را
پردازش می‌کنند. فصل‌نامه رشد آموزش زیست‌شناسی در مقاله‌ای به این موضوع پرداخته است.
در این مقاله که با ترجمه مریم انصاری
منتشر شده آمده است: «پژوهشگران زیست عصب‌شناسی گیاهی، به دنبال این‌اند که بفهمند چطور گیاهان شرایط خود را درک می‌کنند و به درون داده‌های محیطی با استفاده از ترکیب اجزای الکتریکی، شیمیایی و مولکولی علامت‌دهی بین سلول‌های گیاهان، به شکلی یک‌پارچه واکنش نشان می‌دهند.
زیست عصب‌شناسی گیاهی، با رشته‌های زیست‌شناسی گیاهی از این نظر تفاوت دارد که هدف آن توضیح ساختار شبکه اطلاعاتی موجود در گیاهان است. بنابراین تأکید این رشته در کشف و درک علائم سیستمی شناخته شده و ناشناخته است. این علائم، هم سریع و هم آهسته‌اند و از منابع الکتریکی،
هیدرولیکی و شیمیایی منشأ می‌گیرند. این علائم شامل ماکرومولکول‌های انتقالی بین سلول‌هایند که اخیراً کشف شده‌اند و مسیرهای تکوین و یا دفاع را تنظیم می‌کنند؛ مثل فعال‌کننده‌های رونویسی، مولکول‌های RNA و هورمون‌های پپتیدی و نیز هورمون‌های گیاهی که چند دهه از کشف
آن‌ها می‌گذرد. اینها و علائم دیگری که هنوز کشف نشده‌اند در نگاه ترکیبی به رفتارهای پیچیده گیاهی، در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. این نگاه بر مسیر پروتوپلاستی و غیرپروتوپلاستی که از علامت‌دهی دوردست پشتیبانی می‌کند و شبکه‌های ژنی فرودست که این اطلاعات را با هم
ترکیب می‌کنند، تأکید می‌کند.»
این مقاله در ادامه تأکید دارد: «پیشرفت‌های تازه در ژنوفیک و بیواننورماتیک در رویکرد زیست‌شناسی سیستمی می‌تواند به بررسی بیشتر پیچیدگی مدارهای اطلاعاتی سلولی و بین سلولی کمک کند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش زیست‌شناسی، شماره 88، پاییز 1391،
منتشر شده است.