گفتوگوی «رشد آموزش تربیتبدنی» با دکتر محمدحسین رضوی
«ورزش تربیتی»، عنوان گفتوگویی است با
دکتر محمدحسین رضوی، از متخصصان و پیشکسوتان رشته تربیتبدنی که در فصلنامه تربیتبدنی به چاپ رسیده است. در این گفتوگو، دکتر رضوی به تأثیرات تربیتی ورزش در دانشآموزان پرداخته و از چالشها و مشکلات پیشروی درس تربیتبدنی، سخن میگوید.
وی با یادآوری این نکته که دانشمندان فلسفه تعلیم و تربیت، تربیتبدنی را بخش تفکیکناپذیر تعلیم و تربیت میدانند که از طریق ورزش، بازی و فعالیتهای بدنی به رشد و تکامل انسان کمک میکند، میافزاید: «تعلیم و تربیت میتواند در سه قلمرو و حیطه تربیتی شامل حیطه شناختی،
حیطه احساسی و عاطفی و حیطه روانی حرکتی، آموزههای خودش را به مخاطب منتقل کند؛ بنابراین تربیتبدنی که بخشی از نظام تعلیم و تربیت است، این توانایی را دارد که در هر سه حیطه تعلیم و تربیت به تربیت دانشآموزان کمک کند. درس تربیتبدنی در حیطه دانشی یا شناختی قادر
است آموزش بهداشت، تندرستی و بسیاری از قواعد یادگیری را با تبلور حرکت به بچهها منتقل کند. بنابر دیدگاه جان دیویی، حرکت منشاء یادگیری است و تربیتبدنی محرک و موجد حرکت است. بنابراین میتواند منشاء یادگیری در نتیجه هماهنگیهایی بشود که بین عصب و عضله ایجاد میکند
و بنیادهای حرکتی که لازمه یادگیری مطالب درسی میباشد.»
او با اشاره به اهمیت درس تربیتبدنی در نظام آموزشی کشورهای توسعهیافته خاطرنشان میکند: «در نظامهای پیشرفته درک درستی از این درس در توسعه بخشی از ابعاد تعلیم و تربیت پدید آمده است؛ در کشور آمریکا همه روزه دانشآموزان به این درس مبادرت میورزند و در بسیاری
از کشورهای اروپایی شش ساعت و دست کم چهار ساعت در طول هفته به تربیتبدنی اختصاص داده میشود...»
مشروح این گفتوگو را میتوانید در فصلنامه تربیتبدنی، شماره 43، تابستان 1391،
مطالعه کنید.