مقاله‌ای از مجله <رشد معلم>
سیدامیر رون با ارائه مقاله‌ای در این شماره رشد معلم، به مناسبت هفته معلم، بر ضرورت ارتقای جایگاه اجتماعی معلمان در ایران تأکید کرده است.
نویسنده مقاله‌اش را این‌گونه آغاز کرده است:
«معلم از دیرباز در فرهنگ اسلامی و ایرانی ما از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده است و در برهه کنونی به عنوان کارگزار اصلی آموزش‌وپرورش، نقشی محوری ایفا می‌کند. از این‌رو، منشأ ایجاد هرگونه تحول بنیادین در نظام آموزش‌وپرورش را باید در جایگاه و اعتبارمحوری معلم جست‌وجو
کرد؛ به نحوی که این موضوع در اسناد تحولی، به‌ویژه برنامه درسی ملی، تأکید شده است. اگر باور عمومی بر این باشد که بهترین‌ها، بهترین‌ها را می‌سازند، به منزلت معلمان بیشتر توجه خواهد شد و تلاش و کوشش برای احیای جایگاه اجتماعی معلمان اهمیت فوق‌العاده‌ای خواهد یافت.
براساس مطالعات انجام شده در کشورهایی که از نظر آموزش‌وپرورش موفق‌اند، معلمان از منزلت بالایی برخوردارند و شمار داوطلبان این حرفه، از بسیاری مشاغل دیگر بیشتر است. ژاپنی‌ها اعتقاد دارند، شایستگی نظام آموزشی به اندازه شایستگی معلمان آن است [امین ورزلی، 1379].»
سیدامیر رون در بخش دیگری از این مقاله آورده است:
«بهترین برنامه‌های تحولی نظام آموزش‌وپرورش در صورتی که معلمان شایسته و با کفایت نباشند، با شکست روبه‌رو خواهد شد. بنابراین، بسیار مهم است که تواناترین افراد، در حرفه معلمی به‌کار گرفته شوند و به آنان فرصت داده شود که بینش و توانایی خود را طی دوران خدمت افزایش
دهند. همان‌طور که ژاپنی‌ها عقیده دارند: شایستگی هر نظام آموزشی به اندازه شایستگی معلمان آن است. در حقیقت هیچ کشوری نمی‌تواند از سطح معلمانش بالاتر رود. در کشور ژاپن که به داشتن مدارس برتر جهان معروف است، گرایش جمعی و رقابت برای ورود به آموزش‌وپرورش، بسیار
جدی است و بهترین افراد جذب شغل معلمی می‌شوند. جامعه ژاپن معلم را مظهر تقوا، فضایل اخلاقی و کمالات انسانی می‌داند و از او با عنوان شن‌سی، یعنی فردی قابل احترام که از نظر دانش و اخلاق از دیگران برتر است، نام می‌برد.
در کشور ما به دلایل گوناگون (افزایش انتظارات جامعه، مدارس ناکارامد، کمبود منابع و...) انتخاب و تربیت معلم با مشکل جدی مواجه بوده است. برای ارتقای جایگاه اجتماعی معلمان، لازم است در معیارها و ضوابط گزینش معلم، تحولی اساسی به وجود آید [شاهد، 1379] و از معیارهایی
استفاده شود که به صلاحیت‌های حرفه معلمی مربوط می‌شوند و با استفاده از آن‌ها عملاً می‌توان افرادی معتقد، مستعد و شایسته را وارد آموزش‌وپرورش کرد. برنامه‌های تربیت معلم هم باید متحول شود؛ چنان‌که محصول نهایی آن‌ها افرادی برخوردار از صلاحیت‌های حرفه‌ای و ویژگی‌های
مطلوب شخصیتی باشد. در چنین شرایطی، می‌توان انتظار داشت که منزلت اجتماعی معلمان ارتقا یابد.»
متن کامل این مقاله در مجله رشد معلم، شماره 8، اردیبهشت‌ماه 1391 قابل مطالعه است.