کیسه‌هوا، یک وسیله ایمنی تکمیلی در خودروهای امروزی است که به هنگام تصادف، مانع آسیب و صدمات زیاد به سرنشینان اتومبیل می‌شود.
علی هدایتی، کارشناس ارشد فیزیک و دبیر فیزیک دبیرستان فرهنگ میانه در فصلنامه رشد آموزش فیزیک، مقاله‌ای در این زمینه ارائه کرده است.
نویسنده این مقاله در چکیده این مقاله آورده است:
«کیسه هوا، یک وسیله ایمنی تکمیلی در خودروهای امروزی است و از سه بخش کیسه، حسگر و دستگاه بادکننده تشکیل شده است. در زمان برخورد شدید خودرو٬ شتاب‌سنج با ارسال پیام الکتریکی به دستگاه بادکننده آن را از وقوع تصادف آگاه می‌سازد. دستگاه بادکننده در زمان کمتر از 40
میلی‌ثانیه کیسه را از گاز پر می‌کند و بلافاصله پس از آن گازهای داغ از طریق سوراخ‌های موجود در کیسه خارج می‌شوند.
طراحان کیسه هوا برای محاسبه مقدار گاز مورد نیاز برای پر کردن کیسه هوا با حجم مشخص از قانون‌های نیوتون و گازهای کامل بهره می‌گیرند. این طراحان پس از این‌که فشار گاز درون کیسه هوا را برآورد کردند وزن پیشران مولد گاز (سدیم و نیترید و...) را انتخاب می‌کنند.
کیسه هوا به دلیل این‌که نیروهای وارد شده را در سطح وسیع پخش کرده و میزان کاهش شتاب حرکت افراد داخل خودرو را در موقع تصادف تقلیل می‌دهد، مانع آسیب و صدمات زیاد به سرنشینان و راننده خودروها می‌گردد.»
علی هدایتی در ادامه به تشریح کیسه، حسگر، طرز کار کیسه هوا، واکنش‌های شیمیایی در داخل کیسه هوا، برآورد فشار درون کیسه، قانون گازهای کامل و محاسبه وزن پیشران، قانون‌های نیوتون و نجات زندگی و کیسه‌های هوای خودروهای امروزی پرداخته و نتیجه‌گیری کرده است:
* کیسه هوا یک وسیله ایمنی است که باعث کاهش آسیب وارد به راننده و سرنشینان خودرو می‌شود، این کیسه از سه بخش کیسه، حسگر و دستگاه بادکننده تشکیل شده است.
* کیسه هوا در مدت بسیار کوتاه (کمتر از 40 میلی‌ثانیه) از گاز نیتروژن پر می‌شود و بر اثر تماس سرنشینان و راننده با آن دوباره گاز آن تخلیه می‌شود.
* طراحان کیسه هوا برای محاسبه مقدار گاز مورد نیاز برای پر کردن کیسه هوا با حجم مشخص از علم فیزیک بهره می‌گیرند و کیسه هوای مناسب‌‌تری را طراحی می‌کنند.
* چون کیسه هوا نیروهای وارد را در سطح وسیع پخش می‌کند، و آهنگ کاهش شتاب حرکت افراد داخل خودرو را در موقع تصادف تقلیل می‌دهد، مانع آسیب و صدمه زیاد به سرنشینان و راننده خودروها می‌گردد.
* در طراحی کیسه هوای خودروهای امروزی تغییراتی در جنس کیسه، حساسیت حسگر و، ساختار دستگاه بادکننده آن ایجاد شده است.
* پیشران مولد گاز؛ کیسه هوای خودروهای قدیمی سدیم نیترید است که بسیار سمی بوده و از تجزیه آن فراورده‌های مضر تولید می‌شود، امروزه به‌جای آن از موادی مانند نیترو‌گوانیدین، تتراآزول، 5- آمینو تتراآزوال و... به‌عنوان پیشران در کیسه هوای خودروها استفاده می‌شود.
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش فیزیک، شماره 98، بهار 1391 چاپ شده است.