در «رشد آموزش پیش دبستانی»
شیوه آموزشی «های اسکوپ» رویکرد آموزشی نوین ویژه کودکان سه تا شش سال است که در سال‌های اخیر مورد توجه بسیاری از متخصصان علوم رفتاری و آموزشی قرار گرفته است. فصلنامه رشد آموزش پیش دبستانی در مقاله‌ای به تعریف، اهداف،
ویژگی‌ها و نتایج این روش پرداخته است.
«وحید حاج سعیدی» نویسنده مقاله شیوه آموزشی پویا در ابتدای این مقاله به تعریف روش «های اسکوپ» پرداخته و گفته است: «های اسکوپ در لغت به معنی بالاترین نقطه توجه یا بالاترین هدف است. اما معنای آموزشی این عبارت رویکرد یادگیری فعال و پویا است که
در آن کودکان به طور مستقیم با افراد، اشیا، حوادث، عقاید و وسایل مختلف مواجه می‌شوند و شخصا آن‌ها را تجربه می‌کنند.
در این شیوه علاقه و انتخاب بچه ها در رأس هرم شیوه آموزش‌های اسکوپ قرار دارد.
کودکان در شیوه آموزشی پویا ساختار دانش و یافته های خود را بر اساس تعامل با دنیای اطراف بنا می‌کنند.»
نویسنده در بخش دیگر مقاله به ویژگی‌های این روش آموزشی اشاره کرده است: «یکی از ویژگی‌ها توالی و استمرار برنامه های اجرایی روزانه است. دانشمندان معتقدند برنامه‌ریزی و اصرار در مرور مجدد برنامه و طرح‌های اجرا شده در امر یادگیری دو مؤلفه مهم هستند که توجه به آن‌ها
در برنامه روزانه در پیشرفت کودکان بسیار مؤثر است.
از دیگر ویژگی‌های شیوه آموزشی پویا وجود بیش از 60 تجربه کلیدی در آموزش پیش دبستانی است که در این روش به آن‌ها توجه اساسی شده است و به‌کارگیری این 60 تجربه در تدوین محتوای برنامه‌های آموزشی نقش کلیدی و تأثیرگذار دارد.
این تجربه‌های کلیدی در چهار گروه طبقه بندی می‌شوند:
1. توسعه درک اجتماعی و رفتاری
2. هنرهای تجسمی
3. خواندن
4. ریاضیات
توجه به مولفه های مذکور در تدوین برنامه های آموزشی در کنار سایر ویژگی‌های این روش باعث می‌شود بچه ها نه تنها از درس و حتی مطالب نه چندان دلخواه مثل ریاضی گریزان نباشند، بلکه با هیجان و اشتهای آموزشی ویژه‌ای دنبال یادگیری باشند.»
نویسنده در ادامه مقاله به نقش مربیان در شیوه آموزشی پویا اشاره کرده است: «در شیوه آموزشی پویا مربیان نیز به اندازه بچه‌ها فعال و پویا هستند. این نوع آموزش، آموزشی با بازخوردهای متقابل است. در این نوع آموزش همه مولفه‌های مراحل یادگیری ـ یاددهی دو طرفه هستند.
معلم به جای نظارت بر فعالیت‌های بچه‌ها، در برنامه‌هایشان شریک می‌شود و نقش یک همکار یا همکلاسی و گاهی اوقات نقش یک همبازی را ایفا می‌کند.
مربیان این کلاس‌ها به نظرات بچه‌ها احترام می‌گذارند و برنامه‌های ابتکاری، حس استقلال‌طلبی، خلاقیت و نوآوری‌های آنان را مورد توجه ویژه قرر می‌دهند و به توسعه ذهنی هدفدار آن‌ها کمک می‌کنند.»
در بخش‌های بعدی این مقاله نتایج به‌کارگیری شیوه آموزشی پویا، چگونگی حل مشکلات در این شیوه آموزشی و اهداف آن بررسی شده است.
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش پیش‌دبستانی، شماره 13، زمستان 1390 منتشر شده است.