فصل‌نامه رشد آموزش قرآن در شماره پاییز خود با ارائه مقاله‌ای با عنوان: «قرآن و پیدایش جهان»، بر صحت آیات قرآن درباره چگونگی پیدایش جهان تأکید ورزیده است.
در چکیده این مقاله که به کوشش فروزنده پایدار
و شهلا محبتی دبیران جغرافیای شهرستان جهرم تهیه شده، آمده است:
«در قرن اخیر، برخی از کشفیات علوم تجربی توسط دانشمندان، بر آیات قرآن منطبق شده و صحت بیانات این کتاب الهی بیش از پیش به اثبات رسیده است. در قرآن به پیدایش جهان ماده مبنی بر این‌که جهان ماده غبار و ابر بوده... (در سوره انبیاء، آیه30)، اما با گذشت زمان مواد
از هم جدا شدند و ترکیبات تازه‌ای آشکار گردیدند که باعث ایجاد آسمان و زمین شدند، اشاره شده است. این مطلب منطبق بر تحقیقات علمی جدید است. براساس سوره رعد آیه 13، خداوند سیارات منظومه شمسی را با ستون‌هایی که آن‌ها را نمی‌بینید، بلند کرد. می‌توان گفت مقصود این
آیه آن است که زمین و سیارات در ابتدا به هم متصل بودند و بعد جدا شدند. منظور از ستون‌های نامرئی نیز نیروی جاذبه است. هم‌چنین، میان سیارات تعادل وجود دارد».
این مقاله در ذیل چند سرفصل با عنوان‌های: «قرآن و پیدایش جهان، آفرینش منظومه شمسی، بالا بردن غلظت منظومه شمسی و درست کردن آن، مرده بودن و دوباره پا گرفتن منظومه شمسی، درست کردن شب و روز برای منظومه شمسی و تعادل تنظیم شده است».
مقاله «قرآن و پیدایش جهان» را می‌توانید در فصل‌نامه رشد آموزش قرآن، شماره 96، پاییز 1390 ببینید.