در جریان برگزاری چهل و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم رشد، سومین شب سینمای ملل با عنوان «شب سینمای یونسکو» در سینما فلسطین با حضور نمایندگان یونسکو در ایران برگزار شد
موضوع این نشست بررسی سند تحول آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران و نشان دادن کفایت، ظرفیت و نقاط قوت آن در تربیت همه جانبه و فراگیر نسل نو بود.
در این رویداد دکتر مددی؛ مشاور وزیر آموزش و پرورش در اجرایی کردن سند تحول بنیادین، مصطفی حسن‌نژاد؛ مسئول هماهنگی امور بین‌الملل جشنواره رشد، وحید گلستان؛ دبیر جشنواره، دکتر نامور؛ مشاور ارشد دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران، تیوا کامران؛ نماینده دفتر منطقه‌ای یونسکو،و تعدادی از علاقه‌مندان حضور داشتند.
در آغاز پس از قرائت قرآن و سرود ملی مصطفی حسن‌نژاد ضمن اعلام برنامه‌های مراسم گفت: «نظام جمهوری اسلامی بر اساس اسناد بومی خود همواره به دنبال رفع تبعیض‌های آموزشی با الگوی مورد قبول خود بوده است. گزارش‌های یونسکو نیز حاکی از افزایش سطح کمی و کیفی آموزش در ایران است. اساسا تدوین سند تحول بنیادین از دست‌آوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در تحقق این اهداف به نحوی مطلوب و مورد قبول است.»
در این مراسم دکتر مددی با اشاره به اهمیت، جامعیت، علمیت و بومی بودن سند تحول بنیادین به بخش‌های مختلف از سند اشاره کرد و توضیح داد: «رعایت حق تربیت که از حقوق مسلم تمام شهروندان ایرانی است، نیازمند سیاست‌گذاری‌های کلان است. برای اینکه بدانیم از رهگذر تعلیم و تربیت به دنبال چه دستاوردهایی هستیم باید بدانیم چه انتظاراتی از حوزه تعلیم تربیت داریم. بنابراین سند تحول بنیادین فلسفه تعلیم و تربیت در جمهوری اسلامی ایران است. این سند که توسط نخبگان و اندیشمندان مختلف وزارت آموزش و پرورش تهیه شده سبب شده ما اولین کشوری باشیم که دارای سندی برگرفته از آموزه‌های دینی و فرهنگ ملی و بومی است و از این جهت نیازی به غیر نداشته باشیم.»
او افزود: «در این سند علاوه بر فلسفه تربیت کلان جامعه، تربیت رسمی و مدرسه‌ای نیز مشخص شده است و مبانی سیاسی، حقوقی و راونشناختی لازم در آن ذکر شده است. درواقع یک طراحی دقیق از آنچه در حوزه تعلیم و تربیت انتظار داریم در این سند وجود دارد. این سند مسیر اصلاح نظام آموزشی و تربیتی ما را مشخص کرده و به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است. رهبر معظم نیز به طور جد از این سند حمایت می‌کنند. در این سند حقوق اقلیت‌های دینی، تفاوت‌های فرهنگی و اقلیم‌ها نیز مورد توجه قرار گرفته است.»
مشاور وزیر آموزش و پرورش عنوان کرد: «ما در ایران باید تعلیم وتربیتی را دنبال کنیم که برآمده از تجارب، نظام فکری جامعه وخواسته‌های مردم باشد. مهم‌ترین پیام این سند تصویرپردازی راجع‌به مدرسه است. باید کوشش کنیم تا مدارس ما به این سمت حرکت کند که به کانون اصلی تعلیم و تربیت، نقطه اتکای دولت و ملت، عامل پیشرفت و رشد و تعالی کشور، کانون کسب تجربیات تربیتی و زیرساخت اصلی کشور و کانون تربیت محله که به محیط اطراف خدمات تربیتی فرهنگی ارائه می‌دهد، باشد.»
اودر پایان تأکید کرد: «ما باید کوشش کنیم تا با اصلاح نظام آموزشی مدرسه کارکرد اصلی خود را پیدا کند. در این سند بر نقش خانواده تأکید شده است و مدرسه باید با تمام نهادهای اجتماعی در تعامل باشد. مدرسه باید به همه مهارت‌های فرد بپردازد و همه جنبه‌های اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی و کارآفرینی تربیت را مورد توجه قرار دهد. ما در حال اجرایی کردن سند با رویکرد کاهش تمرکز و تقویت اختیارات مدارس هستیم.»
در این مراسم علاوه بر آقای دکتر مددی، تیوا کامران پیامی را به نمایندگی از سرپرست دفتر یونسکو در ایران قرائت کرد. در این پیام آمده است: «مسئله آموزش در بطن رسالت یونسکو برای حرکت به سوی جهانی با دسترسی همگانی به آموزش با کیفیت است. جهانی که درآن هیچ کس در هیچ کجا نادیده گرفته نشود. آموزش صرفا به معنی دریافت مدرک نیست بلکه به یادگیری و ایجاد نظام‌هایی مربوط می‌شود که مردان و زنان جوان را قادر می‌سازد تا مهارت‌ها و صلاحیت‌های لازم را به دست آورند و نقشی معنی‌دار در پیشرفت جوامع ایفا کنند.
یکی از راه‌های بهبود آموزش این است که از طریق روش‌های خلاق یادگیری ایده‌آل‌های زندگی جمعی را در دانش‌آموزان نهادینه کنیم. مهم این است که دانش‌آموزان را همان‌جایی که هستند دریابیم و آن‌ها را با استفاده از بازی‌ها، شبیه‌سازی‌ها، نقش‌پذیری داستان‌پردازی در فعالیت‌های تجربه‌محور درگیر کنیم تا بدین ترتیب کسانی که احساس طرد شدن می‌کنند انگیزه کافی برای مشارکت در فرایند یادگیری داشته باشند.
این دقیقاً همان جایی است که فیلم‌ها می‌توانند به آموزش‌های با کیفیت کمک کنند. دانش‌آموزان می‌توانند چه از طریق ایجاد رسانه چه با استفاده مسئولانه از رسانه به دنیای فراتر از دیوارهای کلاسشان دسترسی داشته باشند. آموزش باید کنجکاوی دانش‌آموزان را برانگیزد و به کنکاش تشویقشان کند. همچنین با تشریح ارزش‌هایی مانند همدردی، تاب‌آوری و تنوع، می‌تواند با قلب و جان دانش‌آموزان ارتباط برقرار کرد و آن‌ها را برای انجام مسئولیت‌هایشان به عنوان شهروندانی فعال توانمند ساخت.
به منظور دستیابی به این اهداف در زمانه ما، دانش‌آموزان باید به مهارت‌های سواد رسانه‌ای و اطلاعاتی مجهز شوند. رویکرد سواد رسانه‌ای و اطلاعاتی که به اختصار MIL خوانده می‌شود، پاسخی است همه‌جانبه و کل‌گرایانه در جهت بهبود استفاده مصرف و تولید آگاهانه رسانه از جمله اینترنت، درمیان جوانان، هدف این رویکرد تقویت مهارت تفکر نقادانه و توانایی درک و تولید اخلاق‌مدارانه رسانه در دانش‌آموزان است. یونسکو بر این باور است که این رویکرد به توسعه جوامع دانش‌محور و فراگیر کمک شایانی می‌کند و مشارکت فعال جوانان از طریق فناوری‌های اطلاعات وارتباطات را بهبود می‌بخشد و در نهایت به تولید محتوایی با کیفیت و مبتنی برحقوق بشر و کرامت انسانی منجر می‌شود.
در این راستا خرسندیم که امسال با مشارکت در جشنواره فیلم رشد، قدمی دیگر در حمایت از تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران برای اطمینان از آموزش با کیفیت برای همه با ایجاد فرصت‌هایی برای یادگیری مادام‌العمر بر می‌داریم.
فیلم‌های این دوره به خصوص فیلم‌های بخش دانش‌آموزی، نشانگر دغدغه‌مندی فیلمسازان و ارتباط عمیق آن‌ها با مسائل جامعه است. دیدن اینکه چطور دانش‌آموزان تجربه‌ها و دغدغه‌های شخصی‌شان را به تجربه‌های بزرگ انسانی وصل کرده‌اند و از طریق یک هنر تأثیر عمیقی روی بیننده می‌گذارند، برای من لذت‌بخش بود.
در انتخاب آثار برای گواهینامه و دیپلم افتخار یونسکو، ما فیلم‌ها را در دو بخش دانش‌آموزی و بزرگسال بررسی کردیم. مهم‌ترین معیارهای انتخاب برای ما موضوع اثر، کیفیت ساخت و تناسب اثر با مخاطب دانش‌آموز بوده است. به عبارت دیگر ما به دنبال فیلم‌هایی هستیم که به عنوان ابزارهای آموزشی بتوانند فرصت‌های بحث و گفت‌و گوی غنی پیرامون مسائل اجتماعی را برای دانش‌آموزان و معلمان در کلاس درس فراهم کند.»
همچنین در این مراسم دکتر نامور نیز به ایراد سخن پرداخت و عنوان کرد: «حفظ هویت تنها راه نگه‌داشت کودکان امروزی است و اگر به آن توجه نشود کودک در دنیای امروز سردرگم می‌شود. نظام نشانه‌ای ما که پیش‌تر کلامی بوده، تغییر کرده است. امروزه کودکان ارتباط بیشتری با تصویر دارند تا کلام اما نظام آموزشی به شدت کلامی است.»
او ادامه داد: «اگر نتوانیم تعادلی میان نظام نشانه‌ای که کودکان امروزی در میان خودشان دارند و آنچه در مدرسه آموزش داده می‌شود، برقرار کنیم، در تربیت کودک شکست می‌خوریم. درواقع دروس باید با روش‌های بصری آموزش داده شوند.»