در «رشد آموزش زمین‌شناسی»
«کمربندهای وان آلن» عنوان مقاله‌ی کوتاهی است که توسط آقای
علیرضا سپاسدار، دبیر ناحیه‌ی 2 شیراز تهیه شده است.
در این مقاله که در فصل‌نامه‌ی رشد آموزش زمین‌شناسی، شماره‌ی 64، بهار 1390 چاپ شده، آمده است:
«میدان مغناطیسی زمین در برابر صدمات پرتوهای کیهانی نقش محافظتی دارد و جانداران را از آن محافظت می‌کند، کمربند وان‌آلن دو کمربند پیرامون زمین در اطراف استواست که از پروتون‌ها و الکترون‌های به دام افتاده توسط میدان مغناطیسی زمین به وجود آمده‌اند. کمربند درونی
در ارتفاع 3200 کیلومتری و کمربند بیرونی در ارتفاع 000/25 کیلومتری قرار دارد و ذرات تشکیل‌دهنده‌ی آن‌ها به ترتیب پروتون‌های پرانرژی (بیشتر از 15 مگاالکتروولت) و الکترون‌های پر انرژی (بیشتر از 5/1 مگا الکترو ولت) با منشأ کهکشانی و پروتون‌های کم‌انرژی (200 الکترو
ولت) و الکترون‌های کم‌انرژی (400 الکترو ولت) با منشأ خورشیدی است. وجود آثار حیات دریایی روی زمین از حدود 3 میلیارد سال پیش و پیدایش حیات در خشکی، دست کم از 400 میلیون سال پیش، نشان‌دهندگی وجود این میدان و کمربندهای وان‌آلن و حفظ شدن حیات گیاهی و جانوری از
این پرتوهاست. تغییرهای شتاب‌دار ژنتیکی و هم‌چنین انقراض گونه‌ها توسط پرتوها با ضعیف شدن میدان مغناطیسی هنگام واژگونی قطب‌ها در ارتباط است. برخی از دانشمندان فسیل‌های میکروسکوپی بستر دریا که در جست‌وجوی دلیلی برای انقراض گروهی برخی از گونه‌های خاص دریایی بودند،
متوجه هم‌بستگی عجیب میان واژگونی میدان مغناطیسی زمین و انقراض گروهی شدند. البته در مورد انقراض گروهی نظریه‌های گوناگونی ارائه شده است که از میان آن‌ها دلایل فرازمینی، مانند برخورد یک سیاره‌ی دنباله‌دار یا شخانه‌باران زمین در تناوب‌های معین زمانی (هر 26 میلیون
سال)، طرف‌داران بسیار را به خود جلب کرده است.»