در میان جامعه شناسان بزرگ، جامعه شناسان فرهنگ از این ویژگی برخوردارند که آثار و افکارشان از پویایی بیشتری برخوردار است. فصلنامه رشد آموزش علوم اجتماعی در جدیدترین شماره خود مقاله‌ای را به آثار و افکار یکی از این جامعه شناسان یعنی سوروکین اختصاص داده است.
در بخشی از مقاله، نویسنده آورده است: «او با عبور از نگاه مکانیکی و طبیعت‌گرای صرف به انسان و تمایز نهادن میان «جهان انسانی» با جهان‌های مادی و نباتی، انسان را پدیدآورنده معنا یا مفاهیم سوپرارگانیک، یعنی فرامادی می‌داند که البته این معانی و مفاهیم خود ناشی از کنش متقابل اجتماعی هستند و مجموعاً پدیده‌ای به نام فرهنگ را به‌وجود می‌آورند. سوروکین به پویایی یا تحرک مدام جامعه و فرهنگ معتقد بود و از این رو به مطالعه وسیع تاریخ اجتماعات و تمدن‌های بشری دست زد و سرانجام کتابی در چهار جلد به نام «پویایی‌های اجتماعی و فرهنگی» نوشت.
نویسنده با اشاره به نظریه تقارب آورده است: «سوروکین از دل پویایی فرهنگی خود نظریه «تقارب فرهنگی» را بیرون آورد. این نظریه می‌گوید – بلکه پیش‌بینی می‌کند – که جوامع صنعتی سرمایه‌داری و سوسیالیستی به تدریج به یکدیگر نزدیک می‌شوند. این نزدیک شدن ناشی از روزافزون شدن مشکلات و پیچیدگی‌های اقتصادی و تولید مشترک است و اختلافات و منازعات را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.»
نویسنده: جعفر ربانی