منبع: «فصلنامهی رشد آموزش زبان»، بهار 1390
فصلنامهی رشد آموزش زبان در این شمارهی خود به مناسبت ایام بزرگداشت مقام معلم، سخن سردبیر را به موضوعی تحت عنوان: «معلم، انتقالدهندهی دانش یا...» اختصاص داده است.
در بخشی از سخن سردبیر این فصلنامه که به کوشش
دکتر محمدرضا عنانیسراب تهیه شده، آمده است:
«دو عنصر مهم در ایجاد هر تحولی در آموزش عبارتاند از: برنامه درسی و معلم.
در نگاهی کلی، یکی از مهمترین امکاناتی که دنیای امروزی را از گذشتهی نهچندان دور متمایز میکند، وجود «فناوری اطلاعات» است که بر زوایای گوناگونی زندگی بشر تأثیر گذاشته است. نماد این فناوری شبکهی جهانی اینترنت است که اطلاعات را به معنی عام آن، یعنی دانش بشری،
از انحصار افراد و دولتها خارج کرده و آن را بهعنوان سرمایهای مشترک در اختیار همهی انسانهایی قرار داده است که به آن دسترسی دارند. اگر در گذشته مرجعیت معلم از دانش وی سرچشمه میگرفت، چرا که وی به دانشی دسترسی داشت که در اختیار دانشآموزان نبود، در حال
حاضر دسترسی به دانش بهراحتی برای دانشآموزان امکانپذیر است. لذا قرار گرفتن معلم در نقش انتقالدهندهی دانش با موقعیت کنونی آموزش هماهنگی ندارد.
آنچه در موقعیت کنونی میتواند معلم را در انجام رسالت آموزشی خود یاری دهد، دخالت در فرآیند یادگیری از طریق تأکید بر مهارتها و راهکارهای یادگیری است که دانشآموزان قادر به دستیابی به آنها خارج از محیط آموزشی و به شکل خودآموز نیستند.
یکی از راههای ممکن برای تقویت اعتماد به نفس و ایجاد خوداتکایی در زبانآموزان، بهرهگیری از رایانه در آموزش زبان است. برای بهکارگیری امکانات رایانه در آموزش زبان، داشتن سواد کافی رایانهای از ضروریات است. بدون آموزشهای لازم در زمینههای یاد شده نمیتوان انتظار
داشت که معلمان بتوانند رسالت بزرگ خود را در موقعیت کنونی (تحول بنیادین در آموزش و پرورش) بهخوبی ایفا کنند. این نکته ضرورت توجه جدی به آموزشهای ضمنخدمت معلمان و حمایت از معلمانی را که خود به دلیل احساس نیاز، برای دستیابی به مهارتهای لازم تلاش میکنند،
گوشزد میکند. علاوه بر آموزش و حمایت از معلمان در جهت ارتقای دانش و مهارتهای حرفهای خود، برنامهی درسی نیز باید زمینهی دانشآموزمحوری و استفاده از فناوریهای روز را برای معلمان فراهم کند.»
متن کامل این مطلب در شمارهی 98 فصلنامهی رشد آموزش زبان، بهار 1390 چاپ شده است.