مقاله‌ای از «رشد آموزش مشاور مدرسه»
مهم‌ترین هدف برنامه پیشگیری از بدرفتاری و غفلت از کودکان، پرورش والدین کارآمد است. فصل‌نامه رشد آموزش مشاور مدرسه در مقاله‌ای به این موضوع پرداخته است.
اصغر یاوند حسنی مترجم این مقاله است. در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «مهم‌ترین هدف برنامه پیشگیری از بدرفتاری و غفلت از کودکان، پرورش والدین کارآمد است. والدین به دلایل مختلفی با بچه‌های خود بدرفتاری و یا از آن‌ها غفلت می‌کنند. تحقیقات در این زمینه
به چهار عامل سوء مصرف مواد توسط والدین، بیماری روانی والدین، خشونت خانوادگی و مشکلات سلوکی کودک – که با تربیت کودک مرتبط‌اند و به بدرفتاری با کودک منجر می‌شوند- اشاره دارد. فهم این عوامل و پاسخ به آن‌ها در طراحی برنامه آموزشی که از بدرفتاری و غفلت والدین جلوگیری
می‌کند ضروری است.»
در توضیح بیماری‌های روانی والدین آمده است: «پنی جمسون و چند تن از همکاران او نشان دادند که مادران افسرده در برقراری ارتباط با کودکان خود مشکل دارند و گرایش به رفتارهای منفی در آن‌ها وجود دارد.
کیسی هافمن، کیت کرنیک و جاسن بیکر مطرح کردند که افسردگی مادران با تربیت کودکان تداخل پیدا می‌کند و با کنترل هیجانی و مشکلات رفتاری در بچه‌ها مرتبط است. بنابراین تربیت بعدی را بسیار دشوار می‌کند. سانگ کانگ و چند همکار او ارتباط بین تغییرات در علائم روان‌پزشکی
و تغییرات در تربیت کودکان را بررسی کردند. با کاهش علائم بیماری روانی، اضطراب مادران پایین آمد و رسیدگی به بچه‌ها افزایش یافت. عوامل زمینه‌ای مثبت مثل تحصیلات بیشتر و حمایت اجتماعی و عوامل زمینه‌ای منفی مثل تاریخچه مصرف مواد و افزایش استرس روزانه هر دو پیش‌بینی
کننده در تربیت هستند. توجه به این عوامل به کاهش تأثیر علائم روان‌پزشکی و تربیت ضعیف کمک می‌کند.»
نویسنده مقاله پس از اشاره به برنامه‌های آموزش والدین در جلوگیری از بدرفتاری با کودک، چنین نتیجه‌گیری کرده است: «در ثمربخشی سرمایه‌گذاری برروی کودکان تردیدی وجود ندارد. پروژه آموزش والدین به منظور کمک به کاهش هزینه بالای بدرفتاری و یا غفلت از کودک قابل توجه
است. یکی از اولین سیاست‌ها که در جهت ایجاد تغییر لازم است این است که پشتیبانی از تلاش‌ها را به منظور آموزش والدین تا نقطه‌ای که برنامه کارآمد شود افزایش دهیم.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش مشاور مدرسه، شماره 39، بهار 1394 منتشر شده است.