سرمقاله‌ی جدیدترین شماره‌ی فصلنامهی «رشد آموزش جغرافیا»
انجمن‌های علمی رشته‌های مختلف جغرافیا باید کمیته‌های فعالی در ارتباط با آموزش و کاربرد علوم مذکور در جامعه داشته باشند که یک بخش قوی آن گنجاندن مباحث علم مورد بحث در برنامه‌های آموزش همگانی و رسمی کشور و پایش چگونگی این علوم باشد.
دکتر سیاوش شایان سردبیر فصلنامهی رشد آموزش جغرافیا در سرمقاله‌ی این شماره‌ی این نشریه با طرح این ضرورت آورده است: «کم‌رنگ نمودن یا نادیده گرفتن مباحث آموزش جغرافیا از سوی انجمن‌های علمی رشته‌های مختلف جغرافیا (مانند انجمن جغرافیایی
ایران، انجمن ژئوپلتیک ایران، انجمن ژئومورفولوژی ایران و انجمن سنجش از دور ایران و...) موجب نادیده گرفتن بخش بسیار مفید و کاربردی این علوم جغرافیایی و ارتباط آنها با نیازهای جامعه می‌شود.»
دکتر شایان در بخش دیگری از این سرمقاله یادآور شده است:
«کوششی همه‌جانبه از سوی مدرسان جغرافیا، وزارت آموزش‌وپرورش، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دست‌اندرکاران انتشار نشریات جغرافیایی، می‌تواند به اطمینان خاطر از کارایی آموزش جغرافیا به نسل‌های آینده بیانجامد. یعنی وظیفه‌ای که همه متخصصان جغرافیا با هر رشته و گرایش
در قبال آن احساس مسئولیت کرده و می‌کنند.»
در بخش دیگری از سرمقاله‌ی فصلنامهی رشد آموزش جغرافیا آمده است:
«اگر دیروز شناسایی کشورهای بزرگ و کوچک در برنامه‌ی درسی جایی برای خود داشت، امروز مباحثی چون تغییرات زیست‌محیطی، اصول و قوانین جغرافیایی، زمین در فضا، جغرافیا و توسعه‌ی پایدار، مخاطرات طبیعی، اکوتوریسم یا گردشگردی زمین و... مطرح هستند که ورود برخی از آنها به
برنامه‌ی درسی جغرافیا از ضرورت زمانه، احساس نیاز جامعه به این مباحث، تجربیات برنامه‌ریزان، تقاضای سازمان‌ها و نهادهای اجتماعی مرتبط با مسایل جغرافیایی و برنامه‌های جهانی آموزش جغرافیاست.»
متن کامل این سرمقاله را می‌توانید در فصلنامهی شماره‌ی 93 (زمستان 1389) رشد آموزش جغرافیا ببینید.