با توجه به نقش شیمی در حل مسائل و مشکلات زندگی می‌توان با انتخاب روش مناسب تدریس موجب تسهیل فرایند یادگیری – یاددهی شد. فصل‌نامه رشد آموزش شیمی در جدیدترین شماره خود مقاله‌ای را به این موضوع اختصاص داده است.
این مقاله با عنوان «راهی برای گسترش تفکر منطقی در کلاس، تدریس مبتنی بر مشکل‌گشایی» به قلم
محسن رضایی گرمه‌چشمه و صابر رجایی دو تن از معلمان شیمی ناحیه 2 اردبیل نوشته شده است.
در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «چهارفصل کتاب درسی شیمی 1، به‌ویژه فصل اول آن نمونة خوبی است که با تدریس آن با رویکرد حل مسئله فراگیران ضمن گام برداشتن در این راستا، یعنی یافتن علت مرگ و میر ماهی‌های رودخانة سار به موقعیت‌های مناسبی جهت یادگیری دست می‌یابند. در
این فصل، مشاهده، گردآوری اطلاعات، طرح فرضیه و امتحان درستی یا نادرستی آن به‌طور مکرر آورده شده است که توجه به آن‌ها بستر خوبی را جهت تدریس این فصل با رویکرد حل مسئله فراهم می‌کند.»
در بخش دیگر مقاله با عنوان« نکته‌های مهم تدریس فصل 1 شیمی 1 به روش حل مسئله» آمده است:
« 1. به اهمیت شیمی به‌عنوان یک درس پایه برای حل بحران‌های مختلف از جمله بحران کمبود آب، آلودگی هوا و تأمین انرژی و استفاده از آن اشاره شود. بی‌شک اشاره به این موضوع می‌تواند در ایجاد انگیزه برای مطالعه و یادگیری این درس سودمند باشد.
2. برای کمک به فراگیران در حل مسئله ضمن اشاره به اهمیت مشاهدة علمی و دقیق در زندگی، تأکید شود که نباید نسبت به مسائل و مشکلات اجتماعی بی‌تفاوت باشیم.
3. دانش‌آموزان تشویق شوند تا در حل مسائل و بحران‌ها با یکدیگر همکاری کنند. به‌عبارت دیگر در گردآوری اطلاعات لازم مانند ساختار و ویژگی‌های آب یا ساختار نمک خوراکی با هم گفت‌وگو کنند و با هم مدل آن‌ها را بسازند.
4. یادآوری شود یک مسئله ممکن است به راحتی حل نشود. پس با رد یک فرضیه، باید فرضیة دیگر ارائه شود. به‌عبارت دیگر هر شکستی می‌تواند به‌عنوان تجربه تلقی شود؛ شکست‌های پی در پی خود راهی برای شکست دادن تلقی می‌شوند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش شیمی، شماره 107، زمستان 1392 منتشر شده است.