سند تحول راهبردی در نظام رسمی و عمومی جمهوری اسلامی ایران، در افق چشم‌انداز در شورای عالی آموزش و پرورش تدوین و تصویب شده‌است. این سند فرا دستی، برای اجرا نیازمند یک راهنما و یک برنامه است
سند تحول راهبردی در نظام رسمی و عمومی جمهوری اسلامی ایران، در افق چشم‌انداز در شورای عالی آموزش و پرورش تدوین و تصویب شده‌است. این سند فرا دستی، برای اجرا نیازمند یک راهنما و یک برنامه است. به همین منظور، برنامه درسی ملی تکلیف
محتوا، روش‌ها، ارزش‌یابی و ... را در اجرا معلوم می‌کند.
در گفت‌وگو با مدیر تولید برنامه‌ی درسی ملی که در فصل‌نامه‌ی رشد آموزش قرآن چاپ شده‌است، ابعاد مختلف این برنامه مورد بررسی قرار گرفته است.
حجت‌الاسلام علی ذوعلم با توجه به روی‌کرد فطرت محوری برنامه درسی ملی گفت: «موضوع بحث مربوط به فطرت گرایی توحیدی، به نگاه اسلام به انسان مربوط می‌شود. ما اگر تصور کنیم دانش‌آموزان به صورت لوح سفید و به طور کامل در اختیار ما هستند و ما قادریم
هر گونه آموزش و تربیتی را به آنان تحمیل کنیم، خلاف مبانی انسان‌شناسی ماست. در فصل ا ول برنامه درسی ملی، در مورد این نوع از انسان‌شناسی به طور مشروح بحث شده و گزاره‌های مهم آن نیز آمده‌است.
فطرت، مجموعه توان‌مندی‌ها، شاخص‌ها، علاقه‌ها و گرایش‌های متعالی انسان است و اگر نظام تربیتی، همسو با شکوفایی فطرت و در جهت پرورش استعدادای درونی و خدادادی نباشد، به طور قطع، تربیت مؤثر نخواهد بود.»
حجت‌الاسلام ذوعلم در خصوص جایگاه بخش پرورشی در این برنامه گفت: «آموزش در نظام ما، پرورش مآب است؛ به این معنی که اگر کار آموزشی را با مفهوم خاص انجام دهیم، در نهایت برای تربیت دانش‌آموزان انجام داده‌ایم. این تربیت ابعاد علمی، عملی و رفتاری و اخلاقی دارد. سه
بعد تربیت علمی، عملی و رفتاری مبتنی بر تربیت ایمانی است و تربیت ایمانی هم متکی بر تربیت عقلانی است. بنابراین پنج عنصر تعقل، ایمان، علم، عمل و اخلاق عناصر اساسی اهداف مادر برنامه‌ی درسی ملی است. در این شرایط آموزش و پرورش نمی‌توانند از هم جدا باشند.»
وی در مورد جایگاه درس قرآن در برنامه‌ی درسی ملی گفت: یکی از 11 حوزه‌ی یادگیری در برنامه درسی ملی، یادگیری قرآن و معارف اسلامی است و به قرآن فراتر از یک درس توجه شده‌است. و آن در همه حوزه‌های یادگیری در حدی که باید و می‌تواند حضور داشته‌باشد، حضور دارد تا بتوان
از پیوند بین آموزه‌های قرآنی و بسترهای فراهم شده در حوزه‌های یادگیری، استفاده کرد. همچنین بین قرآن، معارف و زبان عربی پیوندی به وجود آمده است. ما معتقدیم این سه درس باید در منظومه‌ای مرتبط و منسجم با هم پیوند برقرار کنند و از یکدیگر پشتیبانی محتوایی کنند تا
به تحقق اهداف نزدیک شویم.»
مشروح این مصاحبه در جدیدترین فصل‌نامه‌ی رشد آموزش قرآن (شماره 31، زمستان 89) درج شده‌است.