منبع: «رشد آموزش زبان»
یکی از حوزههای یادگیری پیشبینی شده در سند برنامه درسی ملی، حوزه زبانهای خارجی است. یکی از مقالههای فصلنامه رشد آموزش زبان به
اهمیت، نقش و قلمرو حوزه زبانهای خارجی در این سند اختصاص دارد.
دکتر سیدبهنام علویمقدم و دکتر رضا خیرآبادی نویسندگان این مقالهاند.
در بخشی از این مقاله میخوانیم: «آموزش زبانهای خارجی باید از دایره تنگِ نظریهها، رویکردها و روشهای تدوین شده در جهان فراتر رود و بهعنوان بستری برای تقویت فرهنگ ملی و باورها و ارزشهای خودی در نظر گرفته شود. باتوجه به اینکه تربیت اساساً آمادهکننده زمینه
و بسترهای لازم برای رشد و تعالی انسان است، باید تدابیر و اقدامات سنجیدهای برای نیل به این مقصود اندیشیده شود. امروزه آموزش زبان بر توانایی ارتباطی و حل مسئله تأکید دارد، بهگونهای که فرد پس از آموزش قادر به ایجاد ارتباط با استفاده از تمامی مهارتهای چهارگانه
زبانی (گوش کردن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن) برای دریافت و انتقال معنا باشد.
آموزش رسمی و عمومی زبان خارجی از ابتدای دوره اول متوسطه آغاز میشود و هدف آن آموزش چهار مهارت زبانی و آشناسازی متربیان با مهارتهای ارتباطی در چارچوب جهتگیریهای کلی مورد نظر خواهد بود.
در دوره دوم متوسطه، متربیان باید بتوانند متنهایی در حد متوسط را بخوانند و مفاهیم آن را دریابند. در ضمن توانایی نوشتن- در حد یک مقاله کوتاه- به زبان خارجی نیز در آنها تقویت شود.
باتوجه به این اهداف و برنامهریزی برای تحقق آنها میتوان امیدوار بود در پایان دوره متوسطه، متربیان از تواناییهای لازم برای استفاده از منابع در حد متوسط برخوردار باشند و توانایی برقراری ارتباط به یکی از زبانهای خارجی را داشته باشند.
آموزش زبانهای خارجی در شاخههای زبان انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و سایر زبانهایی که شورای عالی آموزشوپرورش تصویب کند، ارائه خواهد شد.
زبان عربی به مثابه یک زبان خارجی برای متربیانی که علاقهمند به انتخاب آن هستند، رسمیت خواهد داشت.»
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش زبان، شماره 107، تابستان 1392 منتشر شده است.