مقالهای درباره چالش رازداری در «رشد مشاور مدرسه»
رازداری یکی از اصول مهم در مشاوره است که دارای موازین اخلاقی است. در این میان مطالبی وجود دارد که نمیتوان در برابر آنها سکوت کرد. یکی از مقالههای فصلنامه رشد آموزش مشاور مدرسه به این موضوع اختصاص دارد.
«مشاور مدرسه و چالش رازداری» عنوان مقالهای از عفت میراحمدیان، کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی است. در ابتدای این مقاله میخوانیم: «اصل زیربنایی در مشاوره هم رازداری و هم محرمانه نگه داشتن است، اما رازداری و محرمانه ماندن
دارای موازین اخلاقی است و مطالبی وجود دارد که نمیتوان در برابر آنها سکوت کرد. کمال مطلوب این است که مراجع با رازداری کامل روبهرو شود و تنها در این صورت است که او به راحتی همراه با مشاور به کشف تاریکترین زوایای ذهن خود و بحث در مورد جزئیات محرمانهترین
افکارش میپردازد.
برخی مشاوران تازهکار میپندارند که باید به مراجع این اطمینان را بدهند که آنچه در جلسه مشاوره میان آنها و مراجع رد و بدل میشود، برای هیچکس عنوان نمیگردد. این مسئله یک عقیده بسیار ایدهآل است و در عمل حفظ رازداری کامل وجود ندارد. زمانهایی پیش میآید که
شما بهعنوان مشاور با برخی دشواریهای شخصی در مورد رازداری روبهرو میشوید. پس باید به مراجعتان این اطمینان را بدهید که آنچه او میگوید، به شکل راز نزد شما باقی خواهد ماند؛ زیرا او در غیر این صورت با شما روراست نخواهد بود. با وجود این، باید از محدودیتهای
رازداریای که پیشنهاد میکنید نیز آگاه باشید. در صورتی که مراجع شما (مثلاً یک دانشآموز) در معرض هرگونه مشکل یا خطری قرار گیرد، حفظ اطلاعات او دیگر نه رازداری بلکه عدم آگاهی یا بیتعهدی نسبت به اخلاق حرفهای تلقی خواهد شد.»
میراحمدیان در ادامه مقاله آورده است: «اینکه شما بتوانید اطلاعات مراجع را در شکل نوشتاری هم بهطور محرمانه نگهداری کنید رازداری محسوب میشود. گاهی مسئولان مدرسه میزان رازداری مشاوران را بیش از حد لزوم میپندارند و کل اطلاعات پرونده مشاورهای دانشآموزان را برای
مطالعه طلب میکنند. در چنین شرایطی، یک روش خوب برای نگهداری سوابق مراجعان این است که فقط اطلاعات عینی و رفتاری را ثبت کنید و از ثبت اطلاعات ذهنی – مانند ارزشها، نگرشها و از همه مهمتر تفسیرهای شخصی بپرهیزید.»
متن کامل این مقاله در فصلنامه رشد آموزش مشاور مدرسه، شماره 32، تابستان 1392
منتشر شده است.