مقاله‌ای از «رشد تکنولوژی آموزشی»
برداشت‌های جدیدتر درباره نحوه یادگیری افراد، مفهومی از تدریس ارائه می‌دهد که بر پرورش دانش‌آموزان فکور تأکید می‌ورزد. دانش‌آموزانی که قادر به مواجهه با مسئله‌اند و از تجربه‌ها و دانش پیشین خود برای حل مسئله بهره می‌برند. یکی
از مقاله‌های رشد تکنولوژی آموزشی به این موضوع اختصاص دارد.
مقاله «چگونه حل مسئله را وارد فرایند آموزش سازیم؟» به قلم
زهرا ابطحی، کارشناس ارشد آموزش ابتدایی نوشته شده است.
در بخشی از این مقاله آمده است: «یادگیری مبتنی بر حل مسئله از نظریات مکتب پراگماتیسم و بالاخص شخص دیویی برگرفته است. به‌خصوص که وی بر این باور بود که معلمان باید با دانش‌آموزان هم‌چون کاوشگران طبیعی رفتار کنند. وی تحقیق را یکی
از روش‌های مهم یادگیری به‌حساب می‌آورد. هم‌چنین برخی تفکر انتقادی و حل مسئله را یکی می‌دانند. تفکر انتقادی در حالی‌که جزء لاینفکی از حل مسئله است، اما کل آن نیست. تصمیم‌گیری نیز این‌گونه است. از انواع متفاوت حل مسئله می‌توان به مدل «IDEAL» برانسفورد اشاره
کرد که پنج مرحله دارد: مشخص کردن مسئله، تعریف مسئله، اکتشاف راه‌حل‌ها، اجرای راهبردها و برگشت به عقب.»
در ادامه مقاله می‌خوانیم: «پژوهشگران راه‌‌های حل مسائل را به دو گروه تقسیم کرده‌اند: 1. الگوریتم‌ها 2. روش اکتشافی.
روش الگوریتم گام‌به‌گام است، اما در تمام مسائل راه‌گشا نیست. روش اکتشافی بیشتر برای مسائل نامشخص که تمام اطلاعات را برای حل در اختیار قرار داده‌اند، استفاده می‌شود. یکی از فنون حل مسئله که از رویکرد پردازش اطلاعات برگرفته شده
است، تکنیک بلند فکر کردن است. به این صورت که جفت‌هایی از دانش‌آموزان به‌عنوان شنونده و حل‌کننده (مسئله‌گشا) به حل مسئله مبادرت می‌کنند.»
نویسنده مقاله، در ادامه به توضیح و تشریح این تکنیک پرداخته است.
متن کامل این مقاله در ماه‌نامه رشد تکنولوژی آموزشی، شماره 8 (پی‌درپی 232)، اردیبهشت 1392
منتشر شده است.