«کندوکاو فلسفی و مهارت‌های تفکر وابسته به آن» موضوع مقاله‌ای است که در ماه‌نامه رشد آموزش ابتدایی منتشر شده است.
گردآوری و تنظیم مقاله «کندوکاو فلسفی» را
فرزانه شهرتاش برعهده داشته است. در ابتدای این مقاله در تعریف کندوکاو فلسفی آمده است: «کندوکاو فلسفی حرکتی است که از حیرت انسان (از خود پرسیدن) آغاز می‌شود و در جهت تولید سؤال‌های اساسی (فلسفی) و سپس تلاش برای پاسخ‌یابی به آن سؤال‌ها ادامه می‌یابد.
سلامت این حرکت در گروی تقوای فیلسوف و پای‌بندی وی به اخلاقیات است.»
نویسنده مقاله در بخش دیگری به فواید کندوکاو فلسفی گروهی با دانش‌آموزان پرداخته و آورده است: «یکی از اهداف اصلی تعلیم‌و‌تربیت کمک به منطقی و معقول بودن کودکان است. همانطور که پرورش مهارت‌های زبانی از اهداف ادبیات است، منطقی است
که به آن‌ها مهارت‌های استدلال و قضاوت را هم بیاموزیم. این توانایی‌ها هنگام یادگیری درباره فلسفه یا فلاسفه به‌دست نمی‌آید. همانطور که کودکان با خواندن تاریخ ریاضیات یا تاریخ ادبیات، ریاضیات یا خواندن و نوشتن را یاد نمی‌گیرند، در مورد فلسفه نیز این چنین است.
در واقع، مزیت فلسفه وقتی آشکار می‌شود که آن را تمرین کنند؛ یعنی به‌طور فعال با کندوکاو فلسفی درگیر شوند.»
در ادامه مقاله می‌خوانیم: «اداره جلساتی که کودکان را به کندوکاو فلسفی تشویق می‌کند، از روش تدریس خاصی پیروی می‌کند که متیو لیپمن و آن‌مارگارت شارپ آن را 43 سال پیش طراحی کرده‌اند. این روش پنج مرحله دارد:
1. انگیزه/ متن
2. تولید برنامه کار/ بیان و سازماندهی سؤال‌ها
3. مستحکم کردن کندوکاو گروهی
4. تمرین‌ها، طرح بحث‌های آماده
5. تشویق به واکنش‌های دیگر»
ادامه مقاله به تشریح این مراحل و معرفی برنامه‌های آموزش تفکر اختصاص دارد.
متن کامل این مقاله در ماه‌نامه رشد آموزش ابتدایی، شماره8، (پی در پی 133)، اردیبهشت 1392 منتشر شده است.