جزیره سیسیل که در منابع اسلامی از آن به‌عنوان «صقلیه» یاد شده در جنوب ایتالیا واقع شده است. برای مدتی این جزیره در تصرف مسلمانان بود. فصل‌نامه رشد آموزش تاریخ طی مقاله‌ای به دوره فرمانروایی مسلمانان در سیسیل پرداخته است.
فرهاد محمدیان دبیر تاریخ معمولان نویسنده این مقاله است. در ابتدای این مقاله می‌خوانیم: «به‌طور کلی، تاریخ سیسیل، از ورود مسلمین تا پایان حکمرانی آنان و آغاز سلطه نرمان‌ها به سه دوره مجزا تقسیم می‌شود:
1. از سال 31-290 هجری یعنی نخستین تهاجمات مسلمانان به این جزیره تا فتح رسمی و حاکمیت قطعی حکام شمال آفریقا به نیابت از حکومت اسلامی در این جزیره.
2. دوره حاکمیت امرای اسلامی از سال 290-483 هجری
3. دوره نرمان‌ها از سال 1901 میلادی یعنی زمانی که راجر اول آخرین پایگاه مسلمانان در سیسیل را برانداخت. در این دوره با وجود افول قدرت سیاسی مسلمانان، فرهنگ و تمدن آن به مراتب بیش از دوره‌های قبل مورد توجه پادشاهان نرمان و هوهنشتاون قرار گرفت.»
در بخش دیگر مقاله آمده است: «با تصرف نهایی سیسیل به سال 290 هجری، دوره دوم حاکمیت مسلمین یعنی دوره امرای اسلامی بر این جزیره آغاز شد. در این دوره، سیسیل تحت فرمان حکومت اسماعیلی مذهب فاطمیان قرار گرفت که دولت اغلبیان را در افریقیه منقرض کرده بود. این محدوده
زمانی 299 تا 362 هجری را شامل می‌شود.
به این صورت که حاکمان سیسیل را مستقیماً خلفای فاطمی انتخاب می‌کردند. آنچه در دوران تسلط حاکمان سیسیلی وابسته به فاطمیان مهم به نظر می‌رسد، سیاست مصلحت‌اندیشی و سعه صدر و رفتار همراه با تسامح در برخورد با مسیحیان بومی است. در این دوران آن دسته از اهالی سیسیل
که به دین اسلام تشرف یافتند، در تشکیلات اداری فاطمیان در افریقیه و بعداً در مصر به مقامات عالی رسیدند.
منصور، خلیفه فاطمیان، حسن بن علی کلبی را در سال 335 هجری برای مقابله با شورشیان به عنوان حاکم آنجا منصوب کرد.
با انتصاب وی به این سمت، فصل جدیدی در تاریخ جزیره سیسیل با تأسیس سلسله نیمه مستقل کلبیان آغاز شد که بالغ بر نود سال بر جزیره سیسیل فرمان راندند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش تاریخ، شماره50، بهار 1392 منتشر شده است.