تا به حال جایزه گرفته‌اید؟! منظورم از آن جایزه‌هایی است که اسمشان به نام یک شخص بزرگ است و به بقیه می‌دهند؛ مثلاً جایزه پوشکاش. پوشکاش بازیکن فوتبال بود. حالا یک جایزه به اسم او درست کرده‌اند و به زیباترین گل سال می‌دهند. یا مثلاً جایزه جلال آل‌احمد یک جایزه‌ای ادبی است که به آثار ادبی برتر تعلق می‌گیرد. در واقع، بعضی افراد در زمینه تخصصی خودشان الگو و اسوه بوده‌اند و این نشان‌ها به اسمشان ثبت شده‌اند. روی چه حسابی این نشان را به افراد می‌دهند؟ وقتی به این جایزه‌ها دقت می‌کنیم، در واقع منظورشان این است که فرد برگزیده، هنر و مهارت و عملکردش را بسیار شبیه به صاحب این جایزه‌ها کرده است و برای همین هم نشان ویژه‌اش را می‌گیرد.
می‌خواهید یک خبر خوب به شما بدهم؟ این ماه همه شما نشان خواهید گرفت؛ یک نشان که به نام یک شخص خیلی بزرگ است؛ نشان «جوان». در واقع روز جوان یک نشان است که آن نشان را به همه شما جوانان می‌دهند و صاحبش هم حضرت علی‌اکبر (ع) است. پس حتماً باید خودمان را به این اسوه نزدیک کنیم تا شایسته نشانش باشیم. جوانی که مؤدب بود و خوش‌اخلاق. جوانی که به پدر و مادرش بسیار احترام می‌گذاشت. از همه مهم‌تر، جوانی که به خاطر شایستگی‌هایش، امام زمانش او را خیلی دوست داشت. برای همین بود که حتی در لحظات آخر هم، امام زمانش از او خواست جلوی چشمانش کمی راه برود تا او را ببیند. فوق‌العاده است اگر ما هم مثل ایشان محبوب امام زمان بشویم. این را باید از خودشان بخواهیم تا ما را شایسته این مقام کنند. چه ایامی بهتر از نیمه شعبان که این خواسته را با امام زمان (عج) در میان بگذارید!
هم روز جوان و هم نیمه شعبان مبارک.