هنرجوی اول: زهرا محمدی / مقام کشوری شیرینی‌پزی
خودت را معرفی کن.
زهرا محمدی هستم. متولد 1383؛ هنرجوی رشته آشپزی. دارنده مقام کشوری در رشته کیک و شیرینی و نان سیمیت.
چطور شد که هنرستان را انتخاب کردی؟
واقعیتش من چندان علاقه‌ای به مباحث و درس‌های نظری نداشتم. می‌خواستم مهارت‌آموزی کنم. برای همین دلم نمی‌خواست در دبیرستان ادامه تحصیل بدم. برای همین به هنرستان مراجعه کردیم تا ببینیم چه رشته‌هایی وجود دارند که می‌توانم انتخاب کنم. بین رشته‌های هنرستان من آشپزی را دوست داشتم. همان را هم انتخاب کردم.
فضای هنرستان چطور است؟
در هنرستان دستور پخت غذا و شیوه پختش را با کمک دبیر آموزش می‌بینیم. فضا هم خیلی صمیمانه است. در کنار هم‌کلاسی‌ها و دوستانت، هم درس می‌گیری و هم آشپزی می‌کنی.
از اینکه این رشته را انتخاب کردی، راضی‌هستی؟
بله. رشته بسیار خوبی است. بچه‌های دیگر هم اگر با علاقه این رشته را انتخاب کنند، حتماً موفق می‌شوند. البته خیلی زودتر هم وارد بازار کار خواهند شد.
الان مشغول به کار هستی؟
بله. در حدود یک سال می‌شود که سفارش می‌گیرم و در زمینه شیرینی‌پزی و کیک کار تخصصی انجام می‌دهم. البته هنوز کارم چندان جدی نشده است، ولی خب می‌دانم که برای پیشرفت باید با پشتکار ثابت‌قدم بمانم تا نتیجه حاصل شود.
منابع مالی کارت را چطور تأمین کردی؟
از پس‌انداز خودم استفاده کردم. البته هنوز به درآمدزایی آن‌چنانی نرسیده‌ام، اما خدا را شکر می‌کنم که تا همین مرحله هم پیش رفته‌ام.
برای پیشرفت در این مسیر چه کارهایی انجام می‌دهی؟
در رشته‌ای که من کار می‌کنم، فن‌های متنوع و کاربردی زیادی وجود دارند. بعضی فن‌ها از مد افتاده‌اند و بعضی فن‌ها به‌روزتر هستند. قناد و شیرینی‌پز باید سعی کند اطلاعاتش را کامل کند و خودش را به‌روز نگه دارد تا بتواند پاسخ‌گوی سلیقه اکثر مشتریانش باشد. من هم اخیراً دوره آموزش خامه‌کشی حرفه‌ای را گذراندم تا بتوانم گستره سفارش‌هایم را وسیع‌تر کنم.
چطور سفارش‌هایت را ثبت می‌کنی؟
من در شبکه‌های مجازی کارم را تبلیغ می‌کنم. البته فعالیت من هم تحت تأثیر دسترسی به شبکه‌ها است.
مسابقه کیک و شیرینی چطور بود؟
شیوه مسابقه به این صورت بود که ما کیک یا نان سیمیت یا شیرینی را در مدرسه درست می‌کردیم. بعد برای بررسی و آزمون از اداره به مدرسه آمدند و کارها را امتحان کردند. از کارها عکاسی شد و تصویرهایشان برای مسابقه فرستاده شد.
هنرجوی دوم: ملیکا حاج محمد حسینی / مقام کشوری گرافیک
خودت را معرفی کن.
ملیکا حاج محمد حسینی هستم. متولد سال 1382؛ هنرجوی گرافیک و دارنده رتبه سوم رشته گرافیک در یازدهمین جشنواره نوجوان سالم.
چطور تصمیم گرفتی در هنرستان درست را ادامه بدهی؟
به‌خاطر علاقه زیادی که به رشته‌های هنری، از جمله نقاشی و طراحی داشتم، تصمیم گرفتم به هنرستان بروم.
به همین خاطر گرافیک را انتخاب کردی؟
بله. من در این باره خیلی تحقیق کردم و متوجه شدم گرافیک رشته جامع و خوبی است که هم پاسخ‌گوی علاقه من خواهد بود و هم در آینده بازار کار خوبی برایم خواهد داشت.
به کاری هم مشغول شدی؟
من در زمینه طراحی اوراق اداری فعالیت می‌کنم.
در این زمینه هنرستان هم همراهی‌ات کرد؟
من در هنرستان هنرآموزان بسیار خوبی داشتم که در تمام مراحل تحصیل مرا راهنمایی کردند و فقط دبیر نبودند. مثل یک دوست نزدیک هنرجویان را حمایت می‌کردند.
درباره طراحی اوراق اداری به ما بگو.
ورق‌های اداری شامل سربرگ‌ها، کارت بازدید (ویزیت)، پاکت نامه و موارد این‌چنینی است. برای طراحی اوراق اداری باید چند مرحله را دنبال کنیم. ابتدا باید طرح‌های متعدد را ببینیم و ایده‌پردازی کنیم. سپس طرحی اولیه (اتود) بزنیم و ایده‌مان را پرورش بدهیم. در مرحله بعد باید طرح را به اجرا برسانیم. در نهایت هم برای چاپ طرح اقدام کنیم.
خودت برای طراحی این اوراق از چه چیزی ایده گرفتی؟
خب، برای طراحی ورق‌های اداری باید طرح‌های زیادی ببینیم تا ایده‌های متنوعی به ذهنمان برسند. ایده من بیشتر از رنگ‌های شاد سرچشمه می‌گرفت؛ به دلیل علاقه‌ای که به رنگ‌های شاد داشتم.
منابع مالی کارت را چطور تأمین کردی؟
من از پایه یازدهم هنرستان شروع به کار کردم. در ابتدا خانواده حمایتم کردند. پس از اینکه برنامه‌های ویرایش و طراحی را در کلاس‌های هنرستان آموزش دیدم، به‌صورت مجازی و از طریق شبکه‌های اجتماعی، برای طراحی پوشَن (کاور)های تبلیغاتی سفارش می‌گرفتم.
ایده پوستر مسابقه چطور به ذهنت رسید؟
جشنواره نوجوان سالم با محوریت شیوه‌های زندگی سالم برای نوجوانان در رشته‌های متنوع هنری برگزار می‌شود. من در اطرافم خانواده‌های زیادی را می‌دیدم که با کودکان رفتار مناسبی نداشتند. این رفتارها بر روح و روان بچه‌ها اثرات مخربی می‌گذارد. از همین جریان برای ایده‌پردازی استفاده کردم. برای تکمیل ایده و طرحم هم از یکی از هنرآموزان هنرستان، خانم شیرازی، کمک گرفتم. ایشان در این زمینه خیلی راهنمایی‌ام کرد.
آینده شغلی‌ات را چطور تصور می‌کنی؟
آینده‌ای که با رشته گرافیک می‌توان تصور کرد، خیلی گسترده است. مثل دفتر تبلیغاتی، کارهای مجازی و تدریس. من هم مسیر اصلی‌ام را انتخاب نکردم. من در این زمینه به رشته‌های متعددی علاقه دارم و هنوز هدف اصلی‌ام را انتخاب نکرده‌ام.