در تمام عصرها، فرهنگ‌ها و ملت‌ها، برای ستایش مقام معلم، یک روز را تعیین کرده‌‌اند. در کشور عزیز ما، ایران اسلامی، در روز سالگرد شهادت استاد مرتضی مطهری از مقام شامخ معلم و جایگاه معلمان بزرگوار در تعلیم و تربیت تجلیل می‌‌شود.
در دوران جدید و استفاده از شرایط مجازی در آموزش، فرصتی پیش آمد تا زحمت‌های این عزیزان بیشتر بهچشم آید. در طول این چند سال که به دلیل بیماری کرونا یا سرما یا آلودگی هوا، مدرسه‌ها مجازی شدند، دانش‌آموزان و خانواده‌ها متوجه شدند، آموزش مجازی، حتی در بستر بهترین برنامه‌‌ها و با استفاده از بهترین نرم‌افزارها، به‌هیچ وجه نمی‌تواند نقش کلاس درس، معلم و تخته را ایفا کند؛ معلمانی که با وجود کرونا، سختی را به جان خریدند، در کلاس‌های درس حضور یافتند و از پشت ماسک‌هایشان، همچنان با صلابت با آموزش‌هایشان دنیای دیگری را پیش چشمان ما ترسیم کردند؛ معلمانی که در نرم‌افزار شاد هر ساعت از شبانه‌روز، حتی در زمان‌های شخصی و استراحتشان، دلسوزانه به سؤالات دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان پاسخ می‌دهند و معلمانی که هم در ساعت کلاس وقت می‌گذارند و هم ساعت‌ها پشت درهای بسته، به تولید و آماده‌کردن محتوا مشغول هستند.
شاید شنیده باشید، «چوب استاد به از مهر پدر»! ما که نه‌تنها چوب نخورده‌ایم، بلکه تنها مهر و دلسوزی از استادان و معلمانمان دریافت کرده‌ایم. دوازدهم اردیبهشت‌ماه فرصتی را فراهم آورده است تا در کنار سایر روزهای سال که قدردان زحمت‌هایشان هستیم، به‌طور ویژه از این انسان‌های فداکار تشکر کنیم.