چه شد که هنرستانی شدید؟
خورسندی: یکی از ملاک‌های من برای تحصیل، نزدیکی به محل زندگی بود و همچنین امکانات مدرسه. از طرف دیگر، علاقه به هنرآموزی و مهارت‌آموزی. وجود هنرستانی با امکانات خوب در نزدیکی محل زندگی‌مان، نظرم را برای تحصیل در هنرستان قطعی کرد.
رضوانی: در هنرستان شرایطی آماده است که علاوه بر جنبه آموزش نظری رشته موردنظر، به استعداد و ذوق هنری هنرجوها بال و پر داده می‌شود. برای بنده بهترین فرصت بود تا با رشته هنر فرش بیشتر خو بگیرم.
تاج‌پور: علاقه‌ای که من به رشته‌های هنر داشتم، باعث شد برای ادامه تحصیل به جایی بروم که بتوانم علاقه‌ام را در آن دنبال کنم و آن هنرستان بود.
از رشته خودتان بیشتر برایمان بگویید؟
خورسندی: رشته من طراحی فرش است. در تمام درس‌های این رشته زمینه‌های گوناگونی از هنر وجود دارند. هنگام انتخاب رشته، وقتی کمی تحقیق کردم و در موردش خواندم، بسیار به آن علاقه‌مند شدم.
رضوانی: در ابتدا رشته تحصیلی من علوم تجربی بود. مدتی که از سال گذشت، دریافتم هیچ ارتباطی با درس‌های تخصصی رشته تجربی برقرار نمی‌کنم. به لطف یکی از دوستان خوبم و حمایت خانواده، تغییر رشته دادم و رشته هنر فرش را انتخاب کردم. این رشته هنر اصیل ایرانی همیشه برای من محبوب است و آینده من با تار و پود این هنر گره خورده است.
تاج‌پور: فرش نماد ملی ایران است و با آن آشنایی داشتم. از طرف دیگر خواهرم قبل از من در این رشته تحصیل کرده است و این خود دلیلی برای علاقه‌مندی من به رشته طراحی فرش شد.
هنر فرش‌بافی از هنرهای اصیل ایرانی است، طوری که قالی ایرانی در همه دنیا معروف است. وضعیت این رشته در هنرستان‌ها چطور است؟
خورسندی: هنر فرش ایران در همه دنیا زبانزد است و هیچ‌وقت از میان نمی‌رود. هنرستان‌ها سال به سال متقاضی بیشتری برای این رشته دارند. ولی این رشته هنرآموزان کمی دارد و البته بودجه خوبی هم به آن نمی‌رسد که از نظر امکانات تأمین شود.
رضوانی: این رشته در شهرستان فریمان اولین سالی بود که تدریس می‌شد. متأسفانه ما از امکانات کارگاهی بسیار پایینی برخوردار بودیم. دسترسی‌نداشتن به دبیر متخصص این رشته یکی از مشکلات بزرگ ما بود. امیدوارم در سال‌های آینده برای هنرجوهایی که به این رشته می‌آیند، مسیر بهتری باز شود.
تاج‌پور: خوشبختانه در هنرستان ما برای این رشته ارزش زیادی قائل هستند و از همه نظر شرایط خوبی فراهم است.
وضعیت اشتغال و درآمد بعد از فارغ‌التحصیلی در این هنر، در منطقه شما چگونه است؟
خورسندی: هنر فرش درآمد زیادی دارد، چون کار هنری همیشه برای عموم مردم جذاب است و خواهان زیادی دارد. تصمیم دارم بعد از فارغ‌التحصیلی به دانشگاه هنر بروم و بعد از گرفتن لیسانس، خودم این رشته را تدریس و در این زمینه شروع به کار کنم.
رضوانی: متأسفانه در شهرستان‌های کوچک شرایط اشتغال‌زایی کم است. من هم در این راه به‌طور جدی موفق نبوده‌ام. قصد دارم در رشته کارشناسی فرش ادامه تحصیل بدهم.
تاج‌پور: من الان دیپلمم را گرفته‌ام و می‌خواهم در این رشته فعالیت کنم و از آن به درآمد برسم، ولی هنوز نتوانسته‌ام هیچ شغلی که مناسب با شرایط خانوادگی من باشد و درآمد خوبی داشته باشد، پیدا کنم.
در هنرستان شما زمینه‌ای فراهم است که در حین تحصیل در هنرستان تولید فرش هم داشته باشید و سفارش بگیرید؟ اگر بله، چطور این کار را انجام می‌دهید؟
خورسندی: بله می‌شود سرپرستان کارهای بچه‌ها را تبلیغ کنند و مشتری برای کار بچه‌ها پیدا شود، ولی خب بیشتر هنرستان‌ها این کار را انجام نمی‌دهند. حداقل می‌توان کار بچه‌ها را به دیگران معرفی کرد.
رضوانی: با توجه به نبود حداقل امکانات در هنرستان نوبخت، این شرایط برای ما وجود نداشت. من فکر می‌کنم با پیداکردن چند حامی مالی و همکاری با خبرگان بازار فرش می‌شود ارتباطی بین هنرجویان و این افراد ایجاد کرد تا شرایطی ایجاد شود که حداقل سرمایه مالی در دسترس هنرجویان قرار گیرد. یا هنرجویان با استعداد و خلاق را به مؤسسه‌ها و شرکت‌ها معرفی کرد تا خود آن‌ها به‌طور مستقل وارد عرصه کار شوند.
تاج‌پور: بله. حتماً می‌شود راه‌اندازی کرد. اگر مسئولان هوای هنرجوهای این رشته را بیشتر داشته باشند و توجه بیشتری به آن‌ها بکنند، می‌شود از هنرستان‌ها بیشتر استفاده کرد و تولید و سفارش را در هنرستان شروع کرد.
شما در المپیاد فرش رتبه کسب کرده‌اید. لطفاً درباره این المپیاد و رشته تخصصی که در آن شرکت کردید و نیز حال و هوای آن برایمان بگویید.
خورسندی: بله. بنده موفق شدم در گرایش رنگرزی مقام اول را کسب کنم. رنگرزی یکی از کارهای حیاتی برای صنعت فرش است. استفاده‌کردن از مواد اولیه و درست‌کردن رنگ‌های متنوع برای بافت فرش‌ها بسیار لذت‌بخش و جذاب است.
رضوانی: به لطف خدا بنده در رشته بافت چهاردهمین المپیاد فرش دستباف تهران رتبه سوم شدم. این المپیاد دیدگاه مرا به این صنعت و هنر تغییر داد و باعث شد اهدافم را خیلی جدی‌تر بگیرم.
تاج‌پور: من در گرایش طراحی و نقاشی موفق به کسب رتبه اول استانی و رتبه سوم کشوری شدم. رشته بسیار خوبی است و من علاقه زیادی به آن دارم. همین علاقه در المپیاد به من کمک کرد.
اگر دوباره بخواهید انتخاب رشته کنید، رشته فرش را انتخاب می‌کنید؟
خورسندی: بله. حتماً. من به این رشته علاقه بسیاری دارم.
رضوانی: فرش صرفاً برای من یک رشته نبود. بازتابی هنری بود که من استعدادش را در خودم پیدا کردم. اگر باز هم بخواهم انتخاب کنم، قطعاً تصمیم من فرش خواهد بود، ولی در هنرستانی مجهزتر.
تاج‌پور: بله. حتماً انتخاب می‌کنم. درحالی‌که من معدلم 71/19 بود و در همه رشته‌های نظری، امتیاز الف آورده بودم، ولی باز هم رشته طراحی را انتخاب کردم. هیچ موقع هم از انتخاب این رشته پشیمان نمی‌شوم.
به نظر شما، اگر کشور ما بخواهد در زمینه صنعت و هنر فرش پیشرفت کند، باید چه کاری انجام بدهد؟ هنرستان‌ها چقدر در این پیشرفت مؤثرند؟
خورسندی: باید وسیله‌های لازم برای بچه‌های هنر فرش را بیشتر تهیه کنند. خیلی از وسایل موردنیاز این رشته یا خیلی گران شده‌اند یا اصلاً پیدا نمی‌شوند؛ مانند کاغذ ال‌ای‌جه، یا رنگ قرمز دانه. باید تولید و دسترسی به این مواد اولیه زیاد شود. هنرستان‌ها با تدریس و آموزش درس، هنرمند جدید وارد این رشته می‌کنند.
رضوانی: هنرستان به‌عنوان پایه و اساس، ثأتیر بسیار زیادی در پرورش هنرجو دارد. باید این قدرت را به تازه‌واردهای این عرصه بدهند که در بازار جای خودشان را پیدا کنند تا کسانی که استعداد دارند، مطمئن شوند بعد از فارغ‌التحصیلی می‌توانند درآمد کسب کنند. اگر این اطمینان خاطر وجود داشته باشد، این زنجیره رشد و شکوفایی هیچ‌وقت قطع نخواهد شد.
تاج‌پور: اگر بتوان برای هنرجوهایی که امکان تحصیل در دانشگاه را ندارند شغلی ایجاد کرد که هنرجوها بتوانند از همان ابتدای تحصیل در رشته خودشان فعالیت کنند و درآمد داشته باشند، شرایط بسیار عالی خواهد شد.