یادگاری کهن‌سال
قدیمی‌ترین اشیای موزه از تپـه‌های باستـانی متفاوت، به‌خصوص «تپه سیلک» کاشان، به موزه آمده‌اند. سیلک اسباب و وسایل ایرانیان هشت هزار سال پیش را در دل خود نگه‌داشته بود. شاید عجیب باشد که کهن‌سال‌ترین وسایل بازمانده از مردم شهر همین سفال‌های شکننده و آسیب‌پذیر هستند. تپه سیلک محل شکل‌گیری قدیمی‌ترین شهر ایران بوده است. آیا می‌دانید نقش روی این ظرف سفالی چیست؟
بهترین تحفه
زمانی نه چندان دور بهترین فرش‌های ایران در شهر کاشان بافته می‌شدند. تا آنجا که کارگاه‌های فرش‌بافی شاهان صفوی که فرش‌هایشان معمولاً به مهمانان خارجی هدیه داده می‌شدند، در کاشان قرار داشتند. این فرش‌ها که نمونه‌شان را می‌توانيد در ویترین‌های موزه ملی کاشان ببینید، به‌خاطر طرح زیبا، رنگ‌بندی دل‌نشین و بافت ظریفشان زبانزد بودند و از جمله بهترین هدیه‌هایی بودند که مهمانان دربار صفوی با خود می‌بردند.
بافندگان ماهر
کاشانی‌ها بافندگان کاربلدی بوده و هستند؛ چه وقتی پشت دارهای قالی می‌نشینند و بر تارها گره می‌زنند و چه وقتی دست به بافت پارچه می‌برند. در طول تاریخ از کارگاه‌های پارچه‌بافی کاشان محصولاتی بیرون آمده که با آن‌ها گران‌بهاترین لباس‌هـا را دوختـهانـد. کاشانی‌هـای پارچه‌هایی ریزباف از ابریشم می‌بافتند و با رشته‌های طلا بر آن‌ها نقش‌های زیبا می‌انداختند. آن‌ها در بافتن پارچه‌های مخمل، زری، شَعر و پارچه ابریشمی ماهر بودند.
شغل خانوادگی
بعضی معتقدند که نام کاشی از شهر کاشان گرفته شده است. خاک مرغوب و کاشی‌سازان ماهر، کاشـان را برای سال‌ها به پایتخت کاشی ایران تبدیل کرده بودند. کاشی‌پزی در شهر کاشان شغلی خانوادگی بود و محصولات آن‌ها به سراسر ایران فرستاده می‌شدند. کاشی‌سازان کاشانی روش کارشان را
مانند یک راز در دل نگه می‌داشتند و آن را فقط به اعضای خانواده خود می‌گفتند.
ظرف‌های آیینی
از جمله کارهایی که کاشانی‌ها در آن خبره بودند، ساخت وسایل فلزی و قلم‌زنی روی آن‌ها بود. استادن قلم‌زن با ضربه‌هـای چکششان صفحه‌های مسی را بـه هـر شکلی که می‌خواستند در می‌آوردنـد و سپس با چکش و قلم‌های ظریف بر بدنه آن‌ها نقـش می‌انداختند. از این ظرف‌هـای زیبـا فقط بـرای پخت و پز استفاده نمی‌شد، بلکه آن‌ها را در مراسم مذهبی و یا رسمی به کار می‌بردند.