بوی ماه دی/ شیلان صلاح
شب درون قاب پنجره
در عبور ماه
جای پای برف روشن است
زیر نور ماه
بوی پرتقال در اتاق
شامگاه دی
عطر گرم مهر مادرم
بوی ماه دی
لای عطرهای آشنا
پرسه می‌زنم
من به دست‌های مادرم
بوسه می‌زنم
دست مهربان/ طاهره شهابی
رنگ و بوی پونه‌‌های پای کوه
عطر بید مشک‌ها
سرخی تمشک‌ها
بخشش سفید توت
خوشه نجیبِ تاک
برگ‌های سبزِ ترد
رازِ با شکوه جنگل بلوط ...
تا به یادشان می‌آورم
تا عبور می‌کنند
از برابرم
سبز می‌شود
جوانه می‌دهد
در خیال من
دست‌های مهربان مادرم
شعر ماه/ معصومه مرادی
تا ستاره‌ها
بافتند شال نقره‌ای برای شب
شب پر از ترانه‌های عاشقانه شد
شعر ماه توی گوش پنجره
جاودانه شد
پازل سپید/ زهرا داوری
گنبد طلا
در میان اطلس سپید برف
دیدنی‌تر است
حوض‌ها و فرش‌ها
صف به صف، رکوع و سجده‌های زائران
زیر سایه‌بان ابر
بوته‌ها و شاخه‌های برف‌گیر
هر کدام قابی از قشنگی و شکوه
هر کدام مثل تکه‌های پازلی سپید
مثل عکس‌های خاص و بی‌نظیر
بوی خاطرات تازه می‌دهند
در چنین فضای شاعرانه‌ای
نغمه نقاره‌ها
ناله‌های دل‌شکسته‌ها
ذکرها و حرف‌ها
شنیدنی‌تر است
رسیده/ سعیده موسوی زاده
باز هم برایم از درخت گفت
از تمام روزهای سخت گفت
داستان خاک و آب
باد و آفتاب
سیب من
سرد و گرم روزگار را چشیده بود
زرد و سرخ
کاملاً رسیده بود
گل باغ خوبی/ امیر خسرو دهلوی
چو خواهم با تو حال خود بگویم، جا نمی‌یابم
و گرپیدا کنم جای تو را، تنها نمی‌یابم
به جان و دل تو را جویم، اگر ناگاه پیش آیی
ز شادی دست و پا گم می‌کنم خود را نمی‌یابم
تعالی الله، چه گلزاری ست حس عالم افروزت
که گل در باغ خوبی چون رُخت زیبا نمی‌یابم
ندارد هیچ پروایی به حال زار مسکینان
کسی را از بتان مثل تو بی‌پروا نمی‌یابم
به کویت عاشقان مست‌اند، اما در ره عشقت
بسان خسرو دیوانه شیدا نمی‌یابم