ناگهان غوغایی عجیب در دل محمّد به پا شد. اوّلین کاغذ سفیدی را که دم دستش بود برداشت و تند و تند شروع به نوشتن کرد. خانم محمّد با تعجّب به همسرجان نگاه می‌کرد. فکر کرد دارد برای او نامه‌ی محبّت‌آمیز می‌نویسد. محمّد برگه‌ی کاغذ را تا انتها نوشت. یک برگه‌ی دیگر برداشت.خانم محمّد برگه‌ی اوّل را خواند. فهمید اشتباه فکر می‌کرده است. برگه‌ی دوّم را هم خواند. خیلی زود متوجّه شد که محمّد دارد کتاب می نویسد. محمّد حدود صد تا کتاب نوشت.کتاب هایش در مورد همه‌ی چیزهایی بودند که به عقل بشر می‌رسیدند. از تفسیر قرآن و حدیث و رساله‌ی احکام و آموزش زبان عربی تا ریاضی و پزشکی و ادبیات و شعر و لطیفه و خلاصه هر چیز که دلتان بخواهد.
کلّاً محمّد از آن آدم‌های خوشبختی بود که همه‌ی درس هایشان خوب است. هم عربی‌اش عالی بود، هم ریاضی، هم علوم و هم املا و انشا. بعضی از دانشمندان گفته اند که محمّد در طول عمرش 95 جلد کتاب نوشته است. بعضی ها گفته اند نه‌خیر! محمّد 125 جلد کتاب نوشته است. باز بعضی ها هم گفته اند نه‌خیر! محمّد 126 جلد کتاب نوشته است. ما می‌گوییم خیلی هم مهم نیست. حالا هر چند جلد بوده، بوده. اصلاً محمّد خیلی کتاب نوشته! علّت اینکه دانشمندان این‌قدر گیج و ویج شده اند این است که بعضی از کتاب‌هایش به شکلِ نامه یا یک جزوه‌ی کوچک چند‌صفحه ای است. بعضی کتاب ها دو اسم دارند و بعضی‌شان انگار قسمتی از یک کتاب دیگرند. برای همین، اگر ما هم بودیم، گیج می شدیم و نمی دانستیم بالاخره او چند کتاب دارد.
از بین کتاب های محمّد بعضی‌شان از بین رفته‌اند. حالا یا شاید کسی از این کتاب‌ها خوشش نیامده و دوست داشته که آن ها را یک جوری گم و گور کند یا اینکه کسی دلش برای دانش آموزان سوخته و بعضی کتاب ها را از بین برده که دانش‌آموزان مجبور نباشند آن‌ها را بخوانند. چه می‌دانم! بالاخره بعضی از این کتاب‌ها یک جوری ناپدید شده‌اند! امّا کتاب های مهمّش این ها هستند:
کشکول؛ در قدیم به ظرف کاسه مانندی گفته می‌شد که همه چیز در آن می‌ریختند. چون محمّد همه‌چیز را، بدون اینکه آن‌ها را هم بزند، توی کتابش ریخته بود، اسم کتابش را گذاشت کشکول؛ یعنی کتابی که همه‌چیز تویش پیدا می شود. توی این کتاب، شعر و غیر شعر، شوخی و جدی، بامزّه و بی مزّه، و خیلی چیزها پیدا می شود؛ بعضی از شعرها و داستان های این کتاب را خود محمّد نوشته و بعضی هایش را از کتاب های دیگر برداشته است. این کتاب معروف‌ترین کتاب محمّد است و یک زمانی کتاب درسی بچّه ها بوده است.
نان و حلوا ؛ این کتاب یکی از کتاب‌های خوش‌مزّه‌ی محمّد است که مثل اسمش (نان و حلوا) شیرین است؛ کتابی پر از شوخی و خنده و مطالب آموزنده. این کتاب به‌شعر نوشته شده است.
شیر و شکر؛ یک کتاب خوردنی دیگر که حدود 159 بیت شعر است.
نان و پنیر؛ یک صبحانه‌ی دیگر. ببخشید! یک کتاب خوش‌مزّه‌ی دیگر که باز هم به شعر و شبیه مثنوی مولاناست. دانشمند ما اسم خوراکی‌ها را روی کتاب‌هایش گذاشته است تا شکموها فراموششان نکنند.
پند اهل دانش و هوش به زبان گربه و موش؛ این یک کتاب مهم دیگر است که محمّد به شوخی و جدی در آن از صوفی های زمان خودش انتقاد کرده است.
چون می دانیم شما به کتاب‌خواندن و کتاب‌خوردن خیلی علاقه دارید، کتاب های مهمّ دیگر محمّد را می‌گوییم تا زود آن‌ها را پیدا کنید و بخوانید. فقط زیاده‌روی نکنید!
چهل‌حدیث، زُبده در علم اصول، جامعِ عباسی، کلید رستگاری، صَمَدیه، ریسمان محکم، باغ هلالی و...