از قدیم گفته‌اند: «خنده بر هر درد بی‌درمان دواست.» در ازدحام بخشنامه‌های جورواجور، توقعات متفاوت و رنگارنگ اولیا، تفاوت‌های خلقی دانش‌آموزان و تنوع سبکی و رفتاری معلمان و همکاران، مدیری موفق‌تر است که بتواند لبخند و مهربانی را با قاطعیت و انضباط وصله و پینه کند. شوخ‌طبعیِ خود ارزنده‌ساز و دیگر ارزنده‌ساز را بشناسد و بجا و سنجیده با شوخی مناسب، لولای مشکلات را روغن‌کاری کند تا کارها نرم‌تر و بدون قژ و قوژ پیش بروند. البته که اخم و تخم هم گاهی به کار می‌آید، اما فقط گاهی و نه همیشه. به قول خودم:
گره اخم از ابرو وا شد
خنده بر صورتتان پیدا شد
مهربانی به نگاهت بستی
چهره زشت جهان زیبا شد
زیبا ببینیم که زیبایی در نگاه ماست. روی جلد هفته‌نامه گل‌آقا هم همیشه این بیت زیبا نوشته می‌شد:
«خنده‌رو هر که نیست از ما نیست
اخم در چنته گل‌آقا نیست»
طرح تعویض اخم با لبخند را می‌توانیم اول از خودمان شروع کنیم و بعد آن را به خانه و مدرسه ببریم.
برای اینکه بتوانیم از ظرفیت‌های شوخی بهتر استفاده کنیم، باید شگردها و فوت‌وفن‌های مهم در شوخ‌طبعی را فوت آب باشیم. یکی دیگر از کارهای مفید برای تقویت حس شوخ طبعی و بداهه‌گویی، خواندن و نوشتن لطیفه است. در ادامه، با ذکر مثال و رسم شکل، به تعدادی از شگردها و فوت‌وفن‌های مهم در شوخ‌طبعی نگاهی بیندازیم.
بزرگ‌نمایی
بزرگ‌نمایی زیاده‌روی در توصیف است:
«به هر جا بنگرم کوه و در و دشت»
صفی بینم سرش ساوه تهش رشت (ابوتراب جلی)؛
گر گاه‌گاه اسب کَسان می‌کنند رم
این اسب رم قدم به قدم دم‌به‌دم کند (ایرج میرزا)؛
رشوه اصلاً نگیر هم پسرم
گر گرفتی نگیر کم پسرم؛
به چه کار آیدت ز گل یک پر
کل گل‌خانه را بگیر و ببر (ابوالفضل زرویی نصرآباد)؛
وام‌هایی که خرج یک ر‌وزه
جای آن تا سه سال می‌سوزه (ابوالفضل زرویی نصرآباد).
تضاد و متناقض‌نما (پارادوکس)
در تضاد، کلمات از نظر معنی یا به صورت عرفی، ضد، مخالف، برعکس، مغایر یا در برابر هم‌اند. متناقض‌نما از کنار هم‌قرارگرفتن چیزهایی به وجود می‌آید که یکدیگر را نقض می‌کنند و از نظر عقلی با هم جمع نمی‌شوند.
دشمن زندگی است موی سپید
روی دشمن سیاه باید کرد (سعدی)؛
دود سرگرم بالارفتن از سقوط است (پرویز شاپور)؛
نگو کار شما شغل سخیفی است
که بی‌کاری خودش شغل شریفی است (ابوالفضل زرویی نصرآباد).
دلیل‌آوری (حسن تعلیل و دلیل عکس)
در حسن تعلیل، گوینده دلیل و علتی را برای گفته‌هایش می‌آورد که ظرافت‌ها و لطایف ادبی و هنری دارد. در دلیل عکس، برای مطلبی دلیل و توجیهی آورده می‌شود که کاملاً بر خلاف انتظار و مخالف عرف و عادت است.
ظالـم به ظلـم خـویش گرفتـار می‌شـود
از پیـچ و تاب نیـست رهایی کمـند را (صائب تبریزی)؛
تار و پود عالم امکان به‌هم پیوسته است، عالمی را شاد کرد آن‌کس که یک دل شاد کرد (صائب تبریزی)؛
برای آنکه پشه‌ها کاملاً نا امید نشوند، دستم را از پشه‌بند بیرون می‌گذارم (پرویز شاپور)؛
پای تیر برق، گربه‌ها جوک می‌گویند و کیسه‌های زباله از خنده می‌ترکند (اکبر اکسیر)؛
مردا بدون میز هم عزیزن
رفوزه‌ها همیشه پشت میزن (ابوالفضل زرویی نصرآباد).