هر معلمی در جست‌وجوی راهی برای ایجاد انگیزه‌ی بیشتر و افزایش علاقه و مشارکت گسترده‌تر دانش‌آموزان است. یک راهبرد مهم برای دستیابی بهتر به این هدف، استفاده از ابزار طنز در کلاس است. معلمان شوخ‌طبع یادگیری را لذت‌بخش و سرگرم‌کننده می‌کنند. هنگامی که دانش‌آموزان در کلاس با هم می‌خندند، احساس می‌کنند با هم‌کلاسی‌ها و معلم خود پیوندی قوی دارند. همین باعث می‌شود حس رفاقت و تجربه‌ی عاطفی مشترکی بین آن‌ها ایجاد شود. این حس اختلافات و ناسازگاری‌ها را کاهش و توجه و مشارکت دانش‌آموزان را افزایش می‌دهد. از طرف دیگر، طنز می‌تواند فضای یادگیری مثبتی ایجاد کند تا دانش‌آموزان در کلاس احساس راحتی بیشتری داشته باشند. این جو مثبت دو سویه عمل می‌کند؛ از یک سو یادگیری را مؤثرتر و از سوی دیگر لذت‌بخش‌تر خواهد کرد.
چنین کلاس‌هایی همان‌هایی هستند که دانش‌آموزان برای ورود به آن‌ها بی‌تاب‌اند و برای خروج از آن‌ها عجله‌ای ندارند.
کودکانی که حضور در کلاس‌هایی با فضای شاد را تجربه می‌کنند، علاوه بر اینکه مهارت‌های ارتباطی و تفکر انتقادی قوی‌تری دارند، خلاق‌تر هم می‌شوند.