فصل تولید

شروع علاقه

با توجه به اینکه پدر من در حیطه فروش چرخ خیاطی فعال و مدتی هم خیاط بود، دورادور و از کودکی تا حدودی با این فضای کاری آشنا بودم. زمانی که سن کمتری داشتم، همیشه با شوری وصف‌نشدنی به کار به همراه پدرم علاقه داشتم. چیزی که برای من جذاب بود، نه خود کارکردن و کارگاه، بلکه محیط آنجا و افرادی بودند که هر یک با سرگذشتی جذاب جمع شده بودند تا سرنوشتی دیگر بسازند.

دانشگاه و پیامدهای آن

بعد از دبیرستان و فرا رسیدن زمان کسب دانش و تجربه در دانشگاه، فصل جدیدی از زندگی من شروع شد. در سال‌های اول و دوم دانشگاه اتفاق چندان خاصی برایم نیفتاد و مشغول تحصیل در رشته هوشبری بودم، اما در سال سوم به یکباره هوش خودم از سرم پرید. به واسطه شغلم، درک کاملی از پوشش کارکنان درمان و نیازهایشان به لباس‌های بهتر و با کیفیت‌تر داشتم؛ از لباس خود کادر درمان و جراح و پرستار گرفته تا لباس بیمار و همراه بیمار.

دانش‌آموزی معمولی

دوران مدرسه را در مدرسه‌های جنوب تهران تحصیل کردم. خیلی شر و پر تحرک نبودم و نمراتم همیشه هم خوب نبود. اما چیزی که پدرم به من آموزش داده بود، بر نمرات بالا مبتنی نبود. او همیشه از من می‌خواست قبل از نابغه بودن، اثرگذار باشم. تحصیلات دبیرستانم را در رشته تجربی و در دبیرستان حافظ تهران گذراندم.

جرقه ایده

همیشه به راه‌اندازی کارگاه و مشغول‌کردن جوانان علاقه داشتم. با توجه به فعالیت خودم در محل کارم، متوجه شدم می‌توانیم یک بازار به‌نسبت خوب برای فروش البسه پزشکی و پیراپزشکی در بخش‌های متفاوت تهران داشته باشیم. ایده راه‌اندازی کارگاه دوخت البسه پزشکی از همین جا در ذهن من روشن شد و کم‌کم رشد کرد تا در نهایت کارگاه «کشمر» را راه اندازی کردیم.

ارتقای تولید

ورای تمامی چالش‌های اقتصادی، اعم از پیشرفت کسب و کار خودمان و اشتغال‌زایی، هدف من چیز دیگری بود. در سال‌هایی که در بیمارستان کار می‌کردم و لباس‌های پزشکی را می‌دیدم، متوجه شدم یکی از چالش‌های اساسی این قشر زحمتکش، کیفیت پایین تولید داخلی و قیمت بالای لباس‌های وارداتی است. بنابراین می‌خواستم با تولید باکیفیت نیاز به واردات را از دوش صنعت کشور خود بردارم و از سوی دیگر کالای با کیفیت با قیمت خوب در اختیار همه اقشار جامعه قرار دهم. خوشبختانه الان در مرحله‌ای هستیم که می‌توانم بگویم کیفیت لباس‌های پرستاری را چندین مرحله ارتقا داده‌ایم. تمامی مراکز و بیمارستان‌های طرف قرارداد ما می‌دانند این تغییر مثبت چه تأثیری بر کار آن‌ها گذاشته است.

آینده؛ دشوار و شیرین

برنامه من برای آینده کارگاه، فعالیت‌های بازاریابی وسیع‌تر و گشودن یک فروشگاه مرکزی برای خرید حضوری مشتریان طرف قرارداد با ماست؛ جایی که مشتریان بتوانند هم کیفیت و هم تنوع کارها را از نزدیک ببیند و بعد تصمیم بگیرند. مقایسه کیفیت تولید داخلی با جنس‌های همانند کالاهای ترکیه‌ای و چینی، به مشتریان اجازه می‌دهد خودشان بتوانند تصمیم بگیرند پولشان را برای کدام یک خرج کنند.

جنس درجه‌چند وارداتی یا جنس درجه‌یک داخلی

البته که در کنار راه‌‌اندازی فروشگاه مرکزی، ما یک وبگاه فروش هم راه‌اندازی می‌کنیم تا کسانی که می‌خواهند در خانه خرید کنند نیز مشکلی نداشته باشند. به نظر من بهتر است از دنیای امروز عقب نمانیم و حالا که افراد خریدهای خود را مجازی هم انجام می‌دهند، بتوانیم از همان طریق نیازشان را رفع کنیم.

کالای ملی را حمایت کنیم

راستش را بخواهید از ابتدای شروع کارگاه، به جز خانواده، هیچ کس حتی پشتیبانی کلامی هم از ما نکرده است. پس انتظاری در زمینه حمایت‌های نهادهای گوناگون ندارم. تنها خواسته ما تولیدکنندگان فقط این است که واردات و صادرات کشور در حد کنترل‌شده‌ای باشند تا چرخ زندگی ما از حرکت نیفتد.

چیزی که توضیح داده‌ام و کاملاً هم روشن است، این است که هر چه حمایت‌ از تولیدگنندگان بیشتر باشد، هزینه کمتری برای واردات می‌شود و در نهایت کمتر مجبور به صرف هزینه‌های کلان برای ورود اجناس درجه‌چند به کشور خواهیم بود.

شرط اول؛ کیفیت

ما در کارگاه «کشمر» قبل از دوخت و تولید هر چیزی، باید پژوهش و تحقیق کاملی روی آن انجام دهیم. به‌طور مثال، برای آماده‌‌کردن لباس کارکنان بیمارستان، هفته‌ها دست به تحقیق می‌زنیم تا بتوانیم بهترین پارچه را با بهترین رنگ‌ها برای زحمتکشان بی‌منت این مرز و بوم تهیه کنیم. تحقیقات می‌توانند میدانی باشند یا جست‌وجوی مجازی و خواندن کتاب‌هایی در مورد موضوع. اما باید نتیجه‌گیری کاملی انجام شود. بعد کار را شروع می‌کنیم. می‌خواهم بگویم، اگر کیفیت کار ما هر روز پیشرفت نکند، یعنی ما در کار خود موفق نبوده‌ایم. آن موقع است که کسب و کار از رونق خواهد افتاد.

هدف نهایی

کیفیت و تنوع مدل‌ها باید به حدی بالا باشند که بتوانیم نیاز کشور برای واردات را از بین ببریم و به تولید ملی تکیه کنیم. فصل فصل تولید است. در این شرایط اقتصادی به تولید ملی نیاز داریم؛ چه برای پیشرفت شخصی و چه برای پیشرفت کشور. چون واردکردن کالا در چنین شرایطی هزینه بالایی در بر دارد. مشتریان، از تمامی طبقات، باید بتوانند از جنس خوب و باکیفیت استفاده کنند.