شادی در حیاط بازی می‌کرد. مورچه‌ها را توی باغچه دید.
از مادرش پرسید: «این مورچه‌ها خطرناک نیستند؟ اصلاً چرا به حیاط ما آمده‌اند؟»
مادر گفت: «مورچه‌ها خطرناک نیستند. خیلی هم برای محیط اطراف ما فایده دارند.»
مادر مراقب بود که مورچه‌ها را لگد نکند، بعد گفت: «مورچه‌ها زیر زمین لانه می‌سازند. با لانه‌سازی آنها هوا وارد خاک می‌شود. این‌طوری درخت‌ها و گُل‌ها هم بهتر رشد می‌کنند.»
شادی پرسید: «چرا مورچه‌ها غذای خود را زیر خاک پنهان می‌کنند؟»
مادر جواب داد: «مورچه‌ها زمستان‌ها از زیر خاک بیرون نمی‌آیند. این غذاها را هم برای زمستان جمع می‌کنند. غذاهای مورچه‌ها خاک را حاصل‌خیز می‌کند.»
شادی کمی فکر کرد و گفت: «پس باید خیلی مراقب باشم تا پا روی مورچه‌های کوچولو نگذارم!»
مادر گفت: «بله دخترم! مورچه‌ها، حشرات مُرده را هم از روی زمین جمع می‌کنند و زیر خاک می‌برند. اگر آنها نباشند، تمیزکردن سطح خاک خیلی سخت می‌شود.»