بیش از یک‌میلیارد و نیم دانش‌آموز در سراسر جهان با اختلال بی‌سابقه‌ای در آموزش مواجه شدند. شما با وجود فرصت کم برای ارزیابی موقعیت جدید، به‌سرعت به یادگیری از راه دور روی آوردید. بسیاری از شما با آموزش کم و برخی بدون آموزش. مجبور شدید فناوری‌های جدید را بیاموزید و همین‌طور راه‌حل‌های غیرفناورانه را برای دانش‌آموزان محروم بیابید. شما نحوه‌ی تعامل با دانش‌آموزان در شرایط جدید را یافتید.
اکنون در ابتدای سال تحصیلی، به‌جای خوشامد‌گویی معمول، از شما تقدیر می‌کنیم:
آموزگار مهر! تویی که هشت ساعت کار معلمی‌ات به کار شبانه‌روزی تبدیل شد، از تو سپاسگزاریم.
تعلیم دهند‌ه‌ی عشق! تویی که اتاق پذیرایی‌ات را کلاس درس کردی، از تو سپاسگزاریم.
آموزش‌دهنده‌ی شوق! تویی که بر دیوار خانه‌ات همچون تخته‌سیاه مدرسه نوشتی، از تو سپاسگزاریم.
آموزگار ایثار! تویی که درهای خانه‌ات را به روی کودکانی گشودی که از آموزش مجازی بی‌بهره بودند، از تو سپاسگزاریم.
مربی رفاقت! تویی که همراه دانش‌آموزانت به کوه و دشت زدی تا از آموزش بهره‌مندشان کنی، از تو سپاسگزاریم.
پروراننده جان! تویی که در گیرودار مشکلات اقتصادی و اضطرابی که خود نیز داشتی، به‌دنبال راهی برای حمایت از سلامت روان و برآوردن نیازهای دانش‌آموزانت بودی، از تو سپاسگزاریم.
آموزنده همدلی! تویی که دانش‌آموزانت در خانه‌های خود با هم کارکردند، یاد‌گرفتند و خندیدند، از تو سپاسگزاریم.
آموزگار همدلی! تویی که بیش از دانش‌آموزانت اضطراب قطع و وصلی تدریس برخط را تحمل کردی، از تو سپاسگزاریم.
شما اولین آموزگارانی هستید که بخشی از تغییر را در سیستم آموزشی کشور شکل دادید. شما تاریخ سازید.