ماده 1. اهداف
● ترویج و تقویت فرهنگ کار، تولید، کارآفرینی و اخلاق حرفه‌ای مبتنی بر ارزش‌های اسلامی و ملی
● آموزش و تربیت نیروی انسانی متخصص، ماهر و کارآمد متناسب با نیازهای بازار کار فعلی و آتی و ارتقای توان کارآفرین
● افزایش نقش آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی در توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و ایجاد هماهنگی و تعامل بین این نظام با سایر نظام‌های آموزشی و اقتصادی
● کمک به تولید ثروت و کاهش فقر در جامعه از طریق توانمندسازی نیروی کار و کمک به افزایش اشتغال، خوداشتغالی و کاهش بیکاری
● ارتقای کیفیت آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی مبتنی بر چارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی و کاهش فاصله میان سطح شایستگی‌های مورد نیاز فعلی و آتی بازار کار و شایستگی شاغلان
● فراهم‌سازی زمینه یادگیری مادام‌العمر افراد جامعه برای دست‌یابی به عدالت آموزشی در حوزه شغل و حرفه
● به‌کارگیری سودمندی‌های اجتماعی و فرهنگی آموزش‌های فنیوحرفهای در راستای تعالی جمعیت با ایجاد سازگاری میان نظام‌های تربیتی و آموزش‌های عمومی و فنی و حرفه‌ای
● افزایش سهم سرمایه انسانی از طریق آموزش، مهارت، خلاقیت، کارآفرینی و تجربه در سهم‌بری عادلانه در زنجیره تولید تا مصرف
● توانمندسازی نیروی کار در راستای محوریت رشد بهره‌وری اقتصاد
● فعال‌سازی سرمایه‌های انسانی به‌منظور توسعه کارآفرینی
ماده 2. اصطلاحات
● آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی
● نظام آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی
● چارچوب صلاحیت حرفه‌ای
● شورای عالی آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی
● مرکز سنجش آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی و تعیین صلاحیت‌های حرفه‌ای
● جامعه هدف در آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی
● دستگاه‌های مجری آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی
● آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی رسمی
● آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی غیررسمی
ماده 3. اجرا
● واحد حرفه
● آموزش دولتی
● غیردولتی
● نیمه‌دولتی (تعاملی)
● مشارکت بین‌المللی در قالب آموزش‌های حضوری (مستقیم)
● نیمه‌حضوری
● مجازی
ماده 4. وظایف نظام
● آموزش و تربیت نیروی انسانی کارآمد
● طراحی، استقرار، به‌کارگیری، نظارت و ارزیابی چارچوب صلاحیت‌های حرفه‌ای ملی
● هماهنگی در سیاست‌گذاری و مدیریت در برنامه‌ریزی فعالیت‌های آموزشی و تربیتی
● طراحی و تدوین استانداردهای آموزشی، ارزشیابی و شایستگی حِرَف
● زمینه‌سازی فرصت‌های برابر برای کسب شایستگی‌های حرفه‌ای
● زمینه‌سازی مشارکت بهره‌برداران در کلیه مراحل و فرآیند آموزشی و تربیتی
● هماهنگی و نظارت بر بودجه‌ریزی و تخصیص منابع و تسهیلات
ماده 5. ارکان نظام
● شورای‌عالی آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی
● دستگاه‌های مجری حاکمیتی آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی شامل ارائه‌دهندگان دولتی به شرح زیر:
الف ـ وزارت آموزش‌وپرورش
ب ـ وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
ج ـ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
د ـ وزارتخانه‌ها یا سازمان‌های دیگری که بر اساس قانون، وظیفه آموزش و تربیت متناسب با این نظام را برعهده دارند.
● مجریان متصدی کارگزاری شامل ارائه‌دهندگان دولتی و غیردولتی به شرح زیر:
الف ـ هنرستان‌های دوره آموزش متوسطه
ب ـ دانشگاه‌های فنیوحرفهای، علمی ـ کاربردی و مهارتی دوره آموزش عالی
ج ـ مراکز آموزش مهارت موضوع ماده (۱۰۸) قانون کار، مراکز آموزش فنیوحرفهای، مؤسسات کارآموزی، آموزشگاه‌های فنیوحرفهای آزاد، مراکز آموزش مهارت جوار کارخانه، مراکز آموزش روستایی و جهاد کشاورزی
د ـ بنگاه‌های اقتصادی، مؤسسات تولیدی و خدماتی مشمول قانون کار
هـ ـ دانشگاه‌های تربیت دبیر فنی و مراکز تربیت مربی
و ـ مؤسسات و واحدهای تولیدی و خدماتی که به شیوه استاد شاگردی یا شیوه‌های دیگر بر اساس این قانون به تربیت کارآموز و کارورز می‌پردازند.
● انجمن‌های علمی حرفه‌ای و اتحادیه و صنوف حرفه‌ای و شغلی که بر اساس آیین‌نامه مصوب شورای‌عالی آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی تعیین می‌شوند.
تبصره ـ دستگاه‌های مجری آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی باید مقررات آموزشی خود را در چارچوب این قانون اصلاح نمایند.
ماده 6. اعضای شورای عالی
۱ـ معاون اول رئیس‌جمهور(رئیس شورا) ۲ـ وزیر آموزش و پرورش ۳ـ وزیر علوم، تحقیقات و فناوری ۴ـ وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ۵ ـ وزیر صنعت، معدن و تجارت ۶ ـ وزیر جهاد کشاورزی ۷ـ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ۸ ـ وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ۹ـ رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور ۱۰ـ دو نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ۱۱ـ رئیس اتاق تعاون ایران (بدون حق رأی) ۱۲ـ رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران (بدون حق رأی) ۱۳ـ رئیس اتاق اصناف ایران (بدون حق رأی) ۱۴ـ سه نفر از متخصصین و صاحب‌نظران در آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی و بازار کار
ماده 7. چارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی
● مبتنی بر شایستگی‌های فنی و غیرفنی
● کدگذاری حِرَف و مشاغل بر اساس آخرین نظام بین‌المللی طبقه‌بندی مشاغل
● توسعه حرفه‌ای زمینه‌ساز تحرک‌پذیری افقی و عمودی در گروه‌های بزرگ شغلی
● تدوین و تصویب استانداردهای آموزش، ارزشیابی و شایستگی حرفه
● ارائه مدارک و گواهینامه‌های مبتنی بر چارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی
ماده 8. سطوح صلاحیت حرفه‌ای ملی
سطح 1. سطح کارگر ساده
سطح 2. سطح کارگر ماهر
سطح 3. سطح کمک‌کاردان حرفه‌ای (کمک‌تکنسین)
سطح 4. سطح کاردان حرفه‌ای (تکنسین)
سطح 5. سطح کاردان ارشد حرفه‌ای (کمک‌مهندس)
سطح 6. سطح کارشناس حرفه‌ای (مهندس حرفه‌ای)
سطح 7. سطح کارشناس ارشد حرفه‌ای (مهندس ارشد حرفه‌ای)
سطح 8. سطح دکترای حرفه‌ای
ماده 9. تضمین کیفیت
● نظام آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی بر اساس چارچوب صلاحیت حرفه‌ای ملی
● سنجش و تشخیص شایستگی‌ها و صلاحیت‌های حرفه‌ای و شغلی توسط مراکز ملی
● مراکز ملی سنجش زیر نظر شورای عالی با مشارکت نظام‌های حرفه‌ای
● اعطای مدارک صلاحیت حرفه‌ای و گواهینامه‌های شایستگی شغلی توسط مراکز ملی سنجش
تبصره ـ صلاحیت و شایستگی مجریان آموزش و تربیت فنی، حرفه‌ای و مهارتی توسط مرکز ملی سنجش تعیین می‌شود.
ماده 10. اعتبارات اجرایی
آن بخش از وظایف نظام، مطرح در ماده (۴) این قانون که مستلزم بار مالی است، از محل بودجه دستگاه‌های ذی‌ربط مجری در چهارچوب وظایف قانونی آن‌ها تأمین می‌شود.
ماده 11. آیین‌نامه اجرایی
این قانون ظرف مدت شش‌ماه از تاریخ تصویب آن توسط سازمان برنامه و بودجه کشور تهیه می‌شود و به تصویب هیئت وزیران می‌رسد.