در کشور ما آموزش‌های تئوری ارزش و اهمیت زیادی دارند. به همین دلیل، از این نظر ما بسیار پیشرفته هستیم. ولی اگر دنبال یک راه میانبر می‌گردی که زودتر به مقصد برسی و قابلیت‌های خودت را نشان بدهی و استعدادت را بال پروازت کنی، نگاهی به رشته‌های هنرستانی بینداز. چرا که در این رشته‌ها مهارت‌هایی را می‌آموزی که زودتر دانش را به عمل تبدیل کنی. آموزش‌های مهارتی در هنرستان‌های فنی و حرفهای و کاردانش برای تو فرصت‌های خود اشتغالی فراهم خواهند کرد و خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کنی، تو را جذب بازار کار می‌کنند.
طراحی بروشور
ساجده کرمی، هنرجوی رشته پویانمایی (انیمیشن) از استان البرز، مهمان این شماره از مجله است. از کودکی عاشق انیمیشن بود. هر چه بزرگ‌تر شد، این علاقه نه تنها کم نشد، بلکه بیشتر و پررنگ‌تر هم شد. طوری که تصمیم گرفت در کنار عکاسی که حرفه‌اش است، پویانمایی (انیمیشن) بخواند. ساجده از ۱۳ سالگی وارد دنیای عکاسی شد. آن‌قدر پشتکار داشت که بعد از گذراندن دوره‌های آموزشی، حالا عکاسی حرفه او شده است. او عاشق عکاسی از کودکان است و شاید یکی از دلایل جذبش به رشته انیمیشن هم همین باشد؛ کار حرفهای برای کودکان.
چرا هنرستان را برای ادامه تحصیل انتخاب کردی؟
خب من کسی بودم که بیشتر دوست داشتم کارهای عملی انجام بدهم. به نظرم دنیا به اندازه کافی دکتر و مهندس دارد. ترجیح دادم بدون توجه به حرفهای پشت هنرستان، به دنبال علاقه‌ام بروم.
حالا چرا رشته پویانمایی؟
دوست داشتم در یک رشته هنری تجربه‌های جدیدی کسب کنم؛ رشته‌ای به‌نسبت جدید. دنبال رشته‌ای گشتم که کمی هم با حرفه‌ام، یعنی عکاسی، مرتبط باشد و دنیای مهیجی داشته باشد. این شد که به این رشته رسیدم.
گفتی این دو رشته چقدر به هم ارتباط دارند؟
کار با برنامه‌هایی مثل فتوشاپ و فیلم‌برداری و عکاسی از شخصیت‌ها، نورپردازی و... همه این‌ها مهارت‌هایی هستند که در هنر عکاسی هم باید بلد باشی.
چطور با رشته انیمیشن آشنا شدی؟
سال نهم که برای انتخاب رشته تحقیق می‌کردم، با رشته انیمیشن آشنا و درباره‌اش خیلی کنجکاو شدم. به نظرم رشته جذاب و مهیجی می‌آمد. با شناختی که از خودم داشتم و با مشورت مادرم و مطالعه درباره بازار کار آن و درس‌هایش، این رشته را انتخابش کردم. در ضمن، از همان دوران بچگی به انیمیشن علاقه داشتم. تقریباً همه انیمیشن‌ها را چندین و چندبار دیده‌ام، ولی حالا این علاقه، به واسطه شناخت و درسی که می‌خوانم، چند برابر شده است.
چند تا از انیمیشن‌هایی را که دوست داری نام ببر.
همه را دوست دارم، ولی شاید بعضی‌ها را کمی بیشتر. از ایرانی‌ها بنیامین، فیلشاه، جمشید و خورشید و از خارجی‌ها هم سئول، دیو و دلبر، و مینیون‌ها.
گفتی حرفه‌ات عکاسی است. چطور وارد این حرفه شدی؟
از همان دوران بچگی به عکس‌گرفتن علاقه داشتم. همیشه دنبال سوژه‌ای برای عکاسی بودم، تا اینکه در تولد سیزده‌سالگی‌ام، از خانواده یک دوربین عکاسی هدیه گرفتم و این شد یک شروع.
برای ورود به رشته‌ای هنری یا انیمیشن، فقط داشتن علاقه کافی است؟
نه. نباید برای فرار از درس، به هنرستان و رشته پویانمایی آمد. اینجا علاوه بر درس‌های تئوری، کلی پروژه‌های عملی هستند که باید انجام شوند. بعد هم برای رشته پویانمایی باید قوه تخیل بسیار قوی، طراحی خوب و خلاقیت داشت. این رشته به شدت سخت ولی خیلی شیرین است.
از حرفه‌ات درآمدی هم داری؟
بله. گاهی. تا به‌حال چندین پروژه همایش کودک و شخصی را عکاسی کرده‌ام. در حال حاضر کارآموز عکاسی هم هستم.
هدفت از اینکه این دو رشته هنری را در کنار هم پیش می‌بری، چیست؟
به نظرم رشته‌های هنری با هم مرتبط هستند؛ مثلاً گرافیک با تصویرسازی. خیلی از طراحان گرافیک، تصویرسازی هم می‌کنند. من هم با این نگاه در کنار حرفه عکاسی که دوستش دارم، انیمیشن را انتخاب کردم. شاید روزی بتوانم عکاسی و انیماتوری را با هم مدیریت کنم!
و حرف آخر
دنبال مدرک نیستم. سعی می‌کنم مهارت کسب کنم. دنیای امروز دنیای مهارت‌هاست.
تعریف
به هنر نمایش دوبعدی تصویرها که به قدری سریع باشند که شما تصور کنید تصویرها در حال حرکت هستند، انیمیشن می‌گویند. به افرادی هم که در این هنر تخصص دارند، انیماتور گفته می‌شود.
توانایی‌های لازم
- استعداد هنری
- ذهن خلاق و پویا
- طراحی مناسب
- صبر و حوصله، پشتکار و انگیزه
بازارکار
اشتغال در بخش‌های مرتبط با سینما شامل:
تکنسین رنگ، تکنسین تکنیک دستی، دستیار نورپرداز، تدوین صدا، دستیار تصویربردار، تکنسین رایانه‌ای، تکنسین فضای سه‌بعدی و متحرک‌سازی، کارگردانی، بازیگری و طراحی.