باز هم بهار/ سمیره بروانیا
بر لب چشمه‌ای بهار آمد
شیشه عطر پونه را وا کرد
او دوباره لحاف سرما را
گوشه‌ای روی برگ‌ها تا کرد
روی سنجاق‌سینه شاخه
با شکوفه ملیله‌کاری کرد
ریسه گل به شاخه‌ای آویخت
گونه غنچه را اناری کرد
دکمه‌هایی شبیه پروانه
زد به پیراهن گلی زیبا
یک قرارقشنگ فصلی داشت
با گروه کرُُ قناری‌ها
باز فصل بهار آمده تا
رو کند سکه‌های زیبا را
با گل و آبشار و پروانه
پا کند توی کفش این دنیا
بهترین معلم / اکرم السادات هاشمی پور
باغ
یاد می‌دهد
سبز و پر درخت باش
چشمه یاد می‌دهد
جاری و زلال و پاک
کوه یاد می‌دهد
استوار و سخت باش
این همه سواد را
هر کسی به چشمه و به کوه و باغ
یاد داده است
بهترین معلم است
او خدای مهربان
اولین معلم است
مثل برق و باد / بابک نیک طلب
مثل برقی که می‌جهد از ابر
مثل بادی که می‌وزد در دشت
شادی وغم، چقدر زود گذشت
راه سفید / منیره هاشمی
خانه گفت ای علی نرو!
کوچه گفت: پیش ما بمان
ماه چکه چکه اشک ریخت
روی دست‌های آسمان
خانه گفت و کوچه گفت و ماه
باز هم علی نایستاد
موقع نماز صبح بود
او به راه خود ادامه داد
از زمین به آسمان رسید
یک پرنده سفید شد
صبح، توی خانه خدا
حضرت علی(ع) شهید شد
بهار دیگر / شهلا شهبازی
چند هفته است
مزرعه
با نوازش تو جان گرفته است
چند هفته است
خواب و خستگی
کنار رفته است
دست‌های تو بهار دیگری است
خوش به حال مزرعه
تمام روز
کار کردن تو را نگاه می کند
در راهی / سعیده اصلاحی
در می‌زنم این خانه را گاهی
همسایه جان، مهمان نمی‌خواهی؟
مثل شهابی روشن اما دور
یک اتفاق گاه و بیگاهی
بر شاخه‌ام، آواز گنجشکی
در برکه تنهایی‌ام، ماهی
دلتنگی‌ام را دور می‌ریزم
وقتی تو این اندازه دلخواهی
گلدان سراغت را گرفت از گل
پروانه‌ها گفتند: در راهی