مهدی آذریزدی هیچ وقت نتوانست به مدرسه برود. او خواندن و نوشتن را از پدرش یاد گرفت. مهدی به پدرش در کار کشاورزی و باغبانی کمک می‌کرد.
وقتی بیست ساله شد، در یک کارگاه بافندگی مشغول به کار شد. بعد از مدّتی صاحب کارگاه، کتابفروشی بزرگی باز کرد. مهدی را هم به آن جا فرستاد.
مهدی در کتابفروشی با دنیای کتاب و قصّه ها آشنا شد. او می‌گفت: «هیچ چیزی به اندازه ی کتاب خواندن من را خوشحال نمی کند.»
مهدی تعدادی از کتاب های قدیمی را برای کودکان به شکل قصّه نوشت و برای کتاب هایش جایزه های زیادی گرفت. کتاب‌های «قصّه‌های خوب برای بچّه‌های خوب» نوشته ی مهدی آذریزدی است.