کودکان و نوجوانان امروز، شهروندان جهانی، عاملان قدرتمند تغییر و نسل آینده مراقبان، دانشمندان و پزشکان جهان ما هستند. هر بحران فرصتی است برای کمک به کودکان و نوجوانان برای یادگیری، تمرین مهربانی و شفقت، افزایش تابآوری و در نهایت، ساختن جامعهای امنتر و دلسوزتر. داشتن اطلاعات درست درباره بیماری کرونا، به از بینرفتن ترس و نگرانیهای دانشآموزان نسبت به بیماری کمک میکند و آنها را برای مقابله با هرگونه پیامد ثانویه بیماری در زندگیشان آماده میسازد.
در واقع، زیستن در دهکده جهانی که امروزه با چالشی نفسگیر و بحرانی به نام کرونا دستوپنجه نرم میکند، نیازمند فراگیری اطلاعات، آگاهی و کسب مهارتهایی ویژه از سوی شهروندان است. لذا لازم است، این موضوع را از منظر تربیت شهروندی بهطور عام، و ارائه خدمات تخصصی از سوی مشاوران در سطوح گسترده بهطور خاص، رصد و پیگیری کنیم. چرا که مهمترین اولویت شهروندان در چنین بحرانهایی حفظ آرامش و کنترل استرس است. اگر این مهم تحقق نیابد، جامعه با پیامدهای بسیار سنگینتری در درازمدت مواجه خواهد شد و چه بسا نسلهای آینده را هم تحتتأثیر قرار دهد.
حال این پرسشها مطرح میشوند که:
• نقش مشاور در چنین شرایطی چیست؟
• چگونه میتوانیم به مدیریت بحران بپردازیم و به جامعه هدف خود در سطح تخصصی و مهارتی خدمات ارائه کنیم؟
مهمترین هدف و رسالت مشاور در وهله اول مدیریت بحران و پیشگیری از مشکلات روانی و اجتماعی (اضطراب و استرس) در دانشآموزان است. رعایت بسیاری از نکات و دستورالعملهای اجرایی در مدرسه میتواند به این روند کمک کند. به همین منظور در ادامه به بررسی برنامههایی میپردازیم که در مدرسهها قابلاجرا هستند.
1. تشکیل کانالی با عنوان پیام مشاور در فضای مجازی
با توجه به تعطیلی مدرسهها در این ایام، از فضای مجازی میتوان به بهترین شکل ممکن بهره گرفت و از طریق آن، آموزشهای لازم و اطلاعاتی را که دانشآموز برای شناخت و پیشگیری از بیماری کرونا نیاز دارد، ارائه داد.
2. صدای مشاور
قطعاً هنگام بروز چنین بحرانهایی، استرس و اضطراب کل فضای جامعه را فراخواهد گرفت. گفتوشنود از مهمترین راهکارهای کاهش بار استرس و اضطراب نزد مخاطب ما، یعنی دانشآموزان و والدین خواهد بود. باید بستری فراهم سازیم که مشاور و دانشآموزان، یا حتی والدین، صدای یکدیگر را بشنوند. به علاوه، با توجه به شرایط خاص این بیماری، ارتباط تلفنی، مجازی و غیرحضوری توصیه میشود، تا هم در مسیر ارائه خدمات خللی وارد نشود، و هم پروتکلهای بهداشتی و فاصلهگذاری اجتماعی رعایت شده باشد.
3. آموزش مهارتهای خود مراقبتی (دانشآموزان، والدین و کارکنان مدرسه)
هر چه آموزشها غنیتر و گستردهتر باشند، قطعاً تأثیرگذاری بیشتری را در جامعه شاهد خواهیم بود و به تبع آن، پیشگیری و کاهش بیماری نیز بیشتر خواهد شد. برای این بخش از آموزشها میتوان به سه طریق عمل کرد:
الف) تهیه و تولید محتوا در قالب کلیپهای کوتاه، اینفوگرافی، پوستر، پادکست و ... و ارائه آن در فضای مجازی.
ب) تهیه بروشور و جزوههای آموزشی مکتوب و توزیع گسترده آنها بین جامعه هدف، از طریق ارسال بهصورت پستی یا پیکهای نامهرسان با رعایت تمامی موارد و توصیههای بهداشتی.
ج) در صورت داشتن امکانات و مهیا بودن شرایط لازم، برگزاری ویدیوکنفرانس و استفاده از ظرفیت پزشکان متخصص و مشاوران باتجربه بهصورت همزمان و در کنار هم، برای ارائه یک بسته (پکیج) تخصصی و کاربردی به جامعه هدف.
4. گسترش پایگاهها و مراکز مشاوره (با حضور مشاوران، روانشناسان و مددکاران اجتماعی) بهصورت غیرحضوری و مجازی
با توجه به بحران موجود، حضور و فعالیت افراد نامبرده در کنار هم بیش از پیش احساس میشود. همانطور که در «هفته بهداشت روان» از وجود و تخصص افراد نامبرده در مدرسهها استفاده میشود، میتوان در چنین ایامی که جامع دچار بحرانی گسترده شده است، با تشکیل گروههایی از افراد مذکور، به ارائه خدمات پرداخت و از این ظرفیت عظیم استفاده کرد.
5. تشکیل کمپینهای اجتماعی
این کمپینها را میتوان با عنوان «ما کرونا را شکست میدهیم» تشکیل داد و با حضور در مدرسهها و ارائه آموزشهای لازم به دانشآموزان و کارکنان مدرسه (در صورت وضعیت سفید و زرد) و ادامه برنامههای کمپین در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی که دانشآموزان در آنها حضور و فعالیت دارند (در صورت وضعیت قرمز)، واقعاً کرونا را شکست داد.
6. شناسایی خیرین
خیرین و مؤسسههای خیریهای را که میتوانند ماسک و مواد ضدعفونیکننده را برای دانشآموزان و مدرسهها تهیه کنند، بشناسیم و از آنها کمک بگیریم.
در صورت توجه به تمامی موارد توصیهشده و اجرای آنها در مدرسهها میتوان شاهد پیشگیری و کنترل بیشتر بیماری شد. از فضای روانی ملتهب مدرسهها کاست و آرامش بیشتری به جامعه تزریق کرد. در پایان امیدوارم این بیماری هر چه زودتر از زندگی مردم جهان پاک شود و شاهد نشاط، شادابی و پویایی در جامعه باشیم.