پل طبیعت

پل طبیعت، چند سالی است از انتخاب‌های اوّل اهالی و مسافرین تهران، برای گشت وگذار و عکاسی است. حتّی می‌توانیم بگوییم به یکی از نمادهای تهران هم تبدیل شده است، تا جایی که به مناسبت‌های مختلف تقویمی رنگ عوض می‌کند، مثلاً به مناسبت روز هموفیلی، کاملاً قرمز شده بود.

پل طبیعت، طراحی لیلا عراقیان و همکارش علیرضا بهزادی است. آن‌ها در سال 1388 در مسابقه طراحی این پل شرکت کردند و طرحشان برنده شد. پل ساخته شد و در سال 1393 افتتاح شد. آن‌ها با این طراحی، حسابی معروف شدند و حتّی در مسابقه طراحی شهری نیویورک در سال 2015 هم برنده شدند.

در طراحی پل طبیعت، از معماری پل‌های ایرانی مثل پل خواجو الهام گرفته شده و همان‌طور که از اسمش پیداست، قرار است نمادی باشد که نشان بدهد برای طبیعت، درختان و محیط زیست اهمیت قائلیم. شاید برای همین از روی پل طبیعت هیچ ماشینی نباید عبور کند و فقط پیاده‌ها می‌توانند روی آن راه بروند و از لحظه‌هایشان روی پلی که منظره‌های قشنگی دو طرفش هست، لذّت ببرند.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید پل طبیعت بزرگ‌ترین پل غیرخودرویی ایران است. طول آن 300 متر است و در سه طبقه روی هم، 7000 متر مربع مساحت دارد. بدنه پل روی سه پایه خیلی بزرگ قرار داده شده که 14000 قطعه فولادی آن با وزن 2000 تن را در ارتفاع 40 متری از زمین نگه داشته‌اند. بله، درست است، یک غول فلزی عظیم و بلند، که گفته‌اند حداقل 100 سال عمر می‌کند و یکی از نمادهای تهران خواهد بود.