درباره مانایی و میرایی

درباره مانایی و میرایی (مجموعه نقد ادبیات داستانی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس) دکتر احمد شاکری، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ دوم، 1397، 718 صفحه

کتاب درباره مانایی و میرایی، حاصل پژوهش دقیق و عمیق در حوزه ادبیات داستانی عصر انقلاب با تکیه بر هفت اثر نام‌آشنا در حوزه ادبیات داستانی انقلاب و دفاع مقدس و نقد روشمندانه و متعهدانه، با رویکرد کاهشی (تقصیر) است که رویکرد ابداعی خود نویسنده است.

در این اثر نوعی فرانقد (نقد ‌نقد) نیز دیده می‌شود.

هفت اثری که در این کتاب محققانه و ژرف‌کاوانه بررسی و نقد شده‌اند عبارت‌اند از:‌

1. ارمیا اثر رضا امیرخانی، نویسنده جایگاه و کارکرد ایده‌ اولیه را در روایت داستانی ارمیا بررسی کرده است.

2. داستان، گام به گام نوشته حسین فتاحی، در این اثر که یکی از کتاب‌های آموزشی در حوزه داستان‌نویسی است، مسئله‌پژوهی آموزش داستان و آموزش‌گونه محور داستان معاصر تبیین و تحلیل شده است.

3. هفت‌ ‌بند از آثار خانم راضیه نجار از منظر هستی و کرانه‌های ادبیات داستانی زنانه دفاع ‌مقدس بررسی و تحلیل شده است.

4. سه کاهن اثر مجید قیصری با بحث درباره شخصیت قدسی و واقع‌گرایی تاریخی در رمان، محور نقد و تحلیل این بخش از کتاب درباره مانایی و میرایی است.

5. فال خون نوشته داوود غفار‌زادگان با جهت‌گیری دشمن‌شناختی در ادبیات داستانی دفاع مقدس نویسنده کتاب، کتابی در آستانه چاپ با عنوان دشمن‌شناسی در ادبیات داستانی دفاع مقدس دارد که در آینده نزدیک به چاپ خواهد رسید.

6. جمجمه‌ات را قرض بده نوشته مرتضی کربلایی‌لو با طرح مبحث مبهم روایت امر غیبی در داستان. بحث مهم صورت‌بندی امر غیبی در داستان و کاربست زاویه دید در نمایش امر غیبی از محورهای اساسی تبیین و تحلیل در این بخش کتاب است.

7. نامیرا نوشته صادق کرمیار. آخرین بخش از کتاب درباره مانایی و میرایی، بررسی و نقد کتاب نامیرای صادق کرمیار است که به حوزه ادبیات عاشورایی تعلق دارد.

از دکتر احمد شاکری تاکنون 12 جلد کتاب به چاپ رسیده است که سه کتاب در حوزه مباحث نظری ادبیات داستانی دفاع مقدس، چهار کتاب مجموعه داستان کوتاه، سه کتاب در حوزه نقد داستان و دو کتاب در حوزه رمان بزرگسال است.

مطالعه این کتاب برای کسانی که قصد شناخت دقیق‌تر و عمیق‌تر از ادبیات داستانی عصر انقلاب اسلامی را دارند توصیه می‌شود.

کتاب درباره مانایی و میرایی در سال 1398 در جایزه جلال آل‌احمد (کتاب سال)، مورد تقدیر قرار گرفت.