شاید معلمان، بعد از والدین، مهم‌ترین تأثیر را در آموزش و پرورش دانش‌آموزان بر عهده دارند! معلم یا به عبارتی آموزگار ما، فرزندانی را که نزد او به امانت سپرده شده‌اند، در امن‌ترین و مناسب‌ترین شرایط محافظت می‌کند و به بهترین وجهی به رشد و کمال می‌رساند.
آموزگار در تعامل سازنده با دانش‌آموزان، مدام در صدد ایجاد تغییر و تحول هدفمند است و برای انجام این مهم باید تا حد امکان به طور غیرمستقیم، امکانات و منابع مناسب را برای آموزش فراهم کند. او باید زمینه‌های آموزش را ایجاد کند، راه و روش آن را به شاگردان نشان دهد و به طور همه‌جانبه بهترین الگوی دانش‌آموزان باشد.
آموزگار در تلاش است شایستگی‌های تحصیلی و صلاحیت حرفه‌ای خود را بالا ببرد تا بتواند از هر نظر بهترین سرمشق برای دانش‌آموزان باشد.
او برای ساختن خود نیز می‌کوشد و قبل از تغییر دانش‌آموزان، به فکر تغییر خود است تا بتواند در بهبود و سازندگی همه‌جانبه‌ی شاگردان، بیشترین توان خود را به کار بگیرد. در چنین حالتی، او موفق خواهد شد در دانش‌آموزان خود نیز بهترین تغییرات هدفمند را ایجاد کند.
آموزگار با درک درست تفاوت‌های فردی و استعدادهای هریک از دانش‌آموزان، می‌تواند برای تحقق بهترین اهداف، به شاگردان یاری برساند و به آن‌ها کمک کند از بهترین مسیرها توانایی‌های بالقوه‌شان را بالفعل کنند.
او قوی‌ترین مشعل نور را بر زوایای تاریک وجود نوآموزان می‌افروزد تا آن‌ها بتوانند در پرتو آن ناشناخته‌های وجود خویش را دریابند و به کشف استعدادهای نهفته‌ی خویش نائل آیند.
آموزگار همیشه آموزش را با شور و شوق همراه می‌کند. او سعی می‌کند محیط مطلوبی برای یادگیری پدید آورد و خودش نیز از کار با دانش‌آموزان لذت می‌برد.
آموزگار می‌تواند فضایی ایجاد کند که همه در آن برنده باشند؛ کلاسی که در آن همه‌ی دانش‌آموزان در آن واحد احساس پیروزی کنند. او با تمرکز بر تک‌تک دانش‌آموزان می‌تواند شرایط پیشرفت کل کلاس را فراهم کند.
او به احساسات همه‌ی دانش‌آموزان توجه می‌کند. به دلیل ارتباط نزدیک و طولانی‌مدت با شاگردانش می‌تواند نیازهای آنان، به ویژه نیازهای روحی‌روانی و عاطفی، را تشخیص دهد و با کمی توجه و تدبیر، بهترین شیوه را برای رفع آن نیازها و بهترین راهکار را برای بهبود عملکردشان ارائه دهد.
آموزگار در هر شرایطی دانش‌آموزان را به داشتن تصویر خوبی از خود هدایت می‌کند و در ایجاد خودپنداره‌ی مثبت و عزت نفس بالا در آنان مؤثر است.
احساس و انصاف
آموزگار با حلم و با درایت، در مورد مسائل متعددی که در کلاس پیش می‌آید، انعطاف‌پذیری نشان می‌دهد و در هر موقعیتی عادلانه و منصفانه برخورد می‌کند. وی می‌تواند احساسات سلطه‌جویانه‌ی خود را کنترل کند و حتی در شرایط بحرانی و غیرقابل‌انتظار، از عیب‌جویی و انتقادات تند و خشن نسبت به رفتار دانش‌آموزان دوری کند.
او می‌تواند در کلاس بهترین و امن‌ترین و شادترین محیط را برای زیستن و بالیدن نوآموزان فراهم کند.
آموزگار با دو بال علم و عمل می‌تواند بهترین تصویر پرواز خودشکوفایی را در آسمان ذهن و روح و جان دانش‌آموزان، برای همه‌ی عمر، حک کند.