هوش های چند گانه در کلاس علوم تجربی

واقعیت این است که قرار نیست همه دانش‌آموزان به یک رشته خاص علاقه‌مند باشند و همگی، در آینده رشته تحصیلی یا شغل خاصی را ادامه دهند، چرا که هر یک علاقه‌مندی‌ها و توانایی‌های منحصر به فردی دارند. در مقوله هوش‌های چندگانه نیز درمی‌یابیم که افراد، به ویژه دانش‌آموزان، هر کدام در یک یا چند زمینه نسبت به بقیه برجسته و توانمندترند. برای مثال، دانش‌آموزی در محاسبات ریاضی و کار با اعداد موفق‌تر عمل می‌کند و دیگری در تجسم‌های فضایی و هنر. بنابراین، مدرسه و کلاس و موقعیت‌های آموزشی در درس‌ها، ضمن آموزش مفاهیم هر درس، در واقع باید موقعیتی را برای دانش‌آموز ایجاد کنند که او بتواند توانایی و استعدادهای خود را در این موقعیت‌ها به کار گیرد و علاقه‌مندی‌هایش را با توجه به ویژگی‌های شخصیتی خود اولویت‌بندی کند. در واقع، خودش را کشف کند و از خود و داشته‌هایش شناخت پیدا کند. این کشف کردن مهم است و مسیر و گام‌های بعدی دانش‌آموز را برای ادامه تحصیل و شغل و زندگی آینده‌اش مشخص‌تر می‌کند. از جمله این موارد که به قرار گرفتن دانش‌آموزان در موقعیت‌های گوناگون کمک می‌کند، کلاس و درس علوم تجربی است که با توجه به داشتن ماهیت میان رشته‌ای (زیست، فیزیک، شیمی، زمین‌شناسی و ریاضی) و محتوای متنوع و جذاب تلفیق شده با توانایی‌ها و روش‌های تدریس معلم و ابزارهای تدریس و آموزش، می‌تواند به قرار گرفتن و ایفای نقش دانش‌آموزان در موقعیت‌های متفاوت آموزشی و در واقع کشف خودشان کمک زیادی کند. امسال هم در ابتدای سال تحصیلی، مانند قبل، به دانش‌آموزان گفتم می‌توانند برای هر کدام از مطالب درس علوم تجربی در پایه‌های هفتم، هشتم و نهم، هر فعالیت مرتبطی را که علاقه دارند و می‌توانند انجام دهند، به صورت فردی و گروهی ارائه دهند؛ اگر چه ساده باشد؛ فعالیت‌هایی مثل: تهیه نشریه دیواری، ساخت انواع دست‌سازه، تحقیق فردی و گروهی، انجام آزمایش‌ها و فعالیت‌های خلاقانه. البته برای خلاقیت‌ها و نوآوری‌ها نمره بیشتری در نظر گرفتم.

در طول سال تحصیلی مشاهده شد، دانش‌آموزی که گاهی در کلاس با انگشتانش روی میز می‌زند و آرام زمزمه می‌کند (دارای هوش موسیقایی و حرکتی)، این فعالیت را با دست سازه‌ای مرتبط نمایش داد (تصویر 1). این دست سازه همچنین با مفهوم صدا و نوسان در علوم ارتباط دارد.