به ما نگویید مدافعان حرم، ما زمینه ساز ظهوریم: وصیت نامه قرآنی شهید مدافع حرم مصطفی نبی لو

مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی): «من به توصیه امام عمل کرده‌ام! اغلب وصیت‌نامه‌های شهدا که به دستم رسید را خوانده‌ام. ما واقعاً از این وصیت‌نامه‌ها درس می‌گیریم. آن جوان، خطش هم به زور خوانده می‌شود، اما هر کلمه‌اش برای من و امثال من یک درس رهگشاست که خیلی استفاده کرده‌ام.

چیزهای عجیبی است. اینجا معلوم می‌شود که درس علم و علوم الهی، پیش از آنکه به ظواهر و قالب‌های رسمی وابسته باشد، به حکمت معنوی وابسته است ...».

مصطفی، متولد سال 1345 و از رزمندگان دوران دفاع مقدس بود که در آن زمان به افتخار جانبازی نائل آمده بود. او در چهارمین اعزام به سوریه با اصابت موشک تاو تکفیری‌ها در «المیادین» به شهادت رسید. او دایی شهید مدافع حرم، مسعود عسگری بود مصطفی به‌عنوان مستشار نظامی، مسئولیت محور مهندسی رزمی را در بخشی از جبهه سوریه برعهده داشت. او پیش از این در جبهه سوریه در سال 1395 مجروح شده و در شمار جانبازان مدافع حرم نیز جای گرفته بود. از این شهید والامقام سه فرزند به یادگار مانده است.

آخرین توصیه شهید در مورد مدافعان حرم: «به ما نگویید مدافعان حرم. ما زمینه‌ساز ظهوریم.»

ما تا ظهور آقا امام زمان (عج) به مبارزه ادامه می‌دهیم. حالا می‌خواهد سوریه و عراق باشد و یا جنگ با خود اسرائیل در فلسطین اشغالی. هر جا ندای مظلومی بلند شود، ما آنجاییم. هر جا که برای زمینه‌سازی ظهور آقا احتیاجی به ما باشد، ما آنجاییم. نگویید مدافعان حرم. چون شکر خدا امروز حرم‌ها در امنیت‌اند. ما زمینه‌ساز ظهوریم.

مصطفی در مدتی که در سوریه حضور داشت موفق شده بود در حدود شصت مرتبه قرآن کریم را دوره کند.

متن زیر را شهید نبی‌لو قبل از اعزام به‌عنوان پیام خداحافظی نوشته بود:

آنقدر در می‌زنم این خانه را

تا ببینم روی صاحب‌‌خانه را

به لطف خداوند باری‌تعالی مجدداً برای آستان‌بوسی و خدمت عمه سادات و سه ساله اباعبدالله الحسین پذیرفته شدم.

لذا از تمامی عزیزان حلالیت می‌طلبم و دعاگویتان خواهم بود. والعاقبئ للمتقین.

عبد تواب خدا، مصطفی نبی‌لو

٭٭٭

بسم الله الرحمن الرحیم

«فتلقی آدم من ربه کلمات فتاب علیه إنه هو التواب الرحیم» (بقره/ 37)

سپس آدم از پروردگارش کلماتی را دریافت نمود و [خدا] بر او ببخشود. آری او [ست که] توبه‌پذیر مهربان است.

رسم بر این است که جهادگران در راه خدا وصیت خود را با آیاتی از قرآن کریم که مزین به فضیلت‌های شهدا و جایگاه شهادت در نزد خداوند متعال است آغاز می‌کنند و این حقیر سراپا تقصیر هم از معصومین نیستم و خطاهایی را مرتکب شده‌ام، ابتدا برای ورود به وصیت‌نامه، مانند مهیا شدن برای جهاد، از توبه آغاز کرده‌ام تا با طهارت جسم و روح آماده و مهیای پذیرش وعده‌های الهی که از کلام وحی به آن‌ها اشاره و استناد خواهم نمود، شوم. و سعی می‌کنم تا بیشتر با کلام وحی و لسان تأثیرگذار قرآن با شما عزیزان سخن بگویم نه با زبان خودم که الکن و قاصر است؛ تا شاید مطالعه آن تذکری برای خودم و شما عزیزانم باشد و همان‌طور که در آیه فوق اشاره شد، توبه کردن را هم خداوند از سر لطف و مرحمت به ما آموخته تا به واسطه آن مشمول مرحمت بی‌انتهایش واقع شویم. همان‌گونه که در آیه 8 سوره تحریم می‌فرماید: «یا ایها الذین آمنوا توبوا إلی الله توبئ نصوحاً عسی ربکم أن یکفر عنکم سیئاتکم و یدخلکم جنات تجری من تحتها الأنهار یوم لایخزی الله النبی والذین آمنوا معه نورهم یسعی بین أیدیهم و بأیمانهم یقولون ربنا أتمم لنا نورنا واغفر لنا إنک علی کل شیء قدیر»: ای کسانی که ایمان آورده‏اید، به درگاه خدا توبه‏ای راستین کنید. امید است که پروردگارتان بدی‌هایتان را از شما بزداید و شما را به باغ‌هایی که از زیر [درختان] آن جویبارها روان است، درآورد. در آن روز، خدا پیامبر [خود] و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، خوار نمی‏گرداند. نورشان از پیشاپیش آنان و سمت راستشان روان است. می‏گویند پروردگارا نور ما را برای ما کامل گردان و بر ما ببخشای که تو بر هر چیز توانایی.

و چون خداوند رحمان و رحیم و کریم است، کریمانه در آیه 17 سوره نسا می‌فرماید: «إنما التوبئ علی الله للذین یعملون السوء بجهالئ ثم یتوبون من قریب فأولئک یتوب الله علیهم و کان الله علیماً حکیما»: بی‌تردید توبه نزد خداوند فقط برای کسانی است که از روی نادانی مرتکب گناه می‏شوند. سپس به زودی توبه می‏کنند. اینان‌اند که خدا توبه آنان را می‏پذیرد، و خدا همواره دانا و حکیم است.

و اما در آیه بعد، یعنی آیه 18، برای آن‌هایی که همواره توبه را به درستی درک نکرده‌اند و گمان می‌کنند عمرشان انتهایی ندارد یا قبلاً از پایان عمر مطلع خواهند شد و در غفلت به‌سر می‌برند تا مرگ از راه برسد، چنین می‌فرماید: «و لیست التوبئ للذین یعملون السیئات حتی إذا حضر أحدهم الموت قال إنی تبت الآن و لا الذین یموتون و هم کفار أولئک أعتدنا لهم عذاباً ألیماً»: و برای کسانی که پیوسته کارهای زشت مرتکب می‌شوند، تا زمانی که مرگ یکی از آنان فرا رسد [و در آن لحظه که تمام فرصت‌ها از دست رفته] گوید: اکنون توبه کردم و نیز برای آنان که در حال کفر از دنیا می‌روند، توبه نیست. اینان‌اند که عذابی دردناک برای آنان آماده کرده‌ایم.

و از خداوند می‌خواهم که مرا و نسلم را مشمول رحمت خود قرار دهد، همان‌گونه که در آیه 128 سوره بقره برای تعلیم ما می‌فرماید: «ربنا واجعلنا مسلمین لک و من ذریتنا أمئ مسلمئ لک و أرنا مناسکنا و تب علینا إنک أنت التواب الرحیم»: پروردگارا ما را تسلیم [فرمان] خود قرار ده و از نسل ما امتی فرمان‌بردار خود [پدید آر] و آداب دینی ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشای که تویی توبه‌پذیر مهربان.

و عزیزان من، با امید به آیه 70 سوره فرقان توبه کنید که خداوند چنین وعده نموده است: «إلا من تاب و آمن و عمل عملاً صالحاً فأولئک یبدل الله سیئاتهم حسناتٍ و کان الله غفوراً رحیما»: مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته کند. پس خداوند بدی‌هایشان را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند و خدا همواره آمرزنده و مهربان است.

و در آیه 82 سوره طه چنین می‌فرماید: «و، إنی لغفار لمن تاب و آمن و عمل صالحاً ثم اهتدی»: و به یقین من آمرزنده کسی هستم که توبه کند و ایمان بیاورد و کار شایسته نماید و به راه راست رهسپار شود.

حالا با چنین وعده محکمی که به راستی ایمان داریم قرآن کلام خداست و با گذشت بیش از 1400 سال، بشر با این همه علم زبان‌شناسی و ادبیات و تجهیزاتی چون رایانه، تاکنون نتوانسته است حتی مانند یک سوره آن‌را بیاورد و به پشتوانه آن توبه‌ای که کرده و مراقبتی که می‌کنیم، مهیای اجرای فرامین خداوند متعال می‌شویم تا ان‌شاءالله بتوانیم از زمینه‌سازان ظهور باشیم. و لذا با اعمال صالحی که انجام می‌دهیم، به‌سوی خداوند متعال باز می‌گردیم، همان‌گونه که در آیه 71 سوره فرقان می‌فرماید: «و من تاب و عمل صالحاً فإنه یتوب إلی الله متابا»: و هر کس توبه کند و کار شایسته انجام دهد، در حقیقت به سوی خدا باز می‌گردد.

و زمانی بازگشت به سوی خدا کامل می‌شود که به آیه 35 سوره مائده عمل کنیم که خداوند در این آیه می‌فرماید: «یا إیها الذین آمنوا اتقوا الله وابتغوا إلیه الوسیلئ و جاهدوا فی سبیله لعلکم تفلحون»: ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید  و وسیله‌ای برای تقرب به او جویید و در راهش جهاد کنید، باشد که رستگار شوید.

و اگر نزد خالق متعال خواستار جایگاه ویژه‌ای هستید، به چراغ راهی که در آیه 20 سوره توبه به آن اشاره شده عمل کنید که می‌فرماید: «الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله بأموالهم و أنفسهم أعظم درجئ عندالله و أولئک هم الفائزون»: کسانی که ایمان آورده‌ و هجرت کرده و در راه خدا با مال و جانشان به جهاد پرداخته‌اند، نزد خدا مقامی هرچه والاتر دارند و اینان همان رستگاران‌اند.

و در معرفی و جایگاه چنین افرادی در آیه 169 سوره آل‌عمران می‌فرماید: «و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل‌الله أمواتاً بل أحیاء عند ربهم یرزقون»: هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده‌اند مرده مپندار، بلکه زنده‌اند که نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.

حال آیا مرگ با عذاب و تمام شدن و به پایان رسیدن عمر و از دست دادن همه دلبستگی‌ها خوب است یا جاودانه شدن و روزی خوردن نزد خالق متعال؟ مراقب باشید که شیطان و شیطان‌صفتان در کمین‌اند و با سخن‌هایی که می‌گویند، از راه حق منحرفتان نکنند و از زخم‌زبان‌هایشان نهراسید که خداوند متعال درباره آنان در آیه 156 سوره آل‌عمران چنین می‌فرماید: «یا أیها الذین آمنوا لا تکونوا کالذین کفروا و قالوا لإخوانهم إذا ضربوا فی‌الارض أو کانوا غزی لو کانوا عندنا ما ماتوا و ما قتلوا لیجعل الله ذلک حسرئ فی قلوبهم والله یحیی و یمیت والله بما تعملون بصیر»: ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همچون کسانی نباشید که کفر ورزیدند و به برادرانشان هنگامی که به سفر رفته [و در سفر مردند] و یا جهادگر شدند [و کشته شدند] گفتند اگر نزد ما [مانده] بودند نمی‌مردند و کشته نمی‌شدند [شما چنین سخنانی مگویید]. تا خدا آن را در دل‌هایشان حسرتی قرار دهد و خدا [ست که] زنده می‌کند و می‌میراند و خدا[ست که] به آنچه می‌کنید بیناست.

و سعی کنید همیشه مانند منتظران واقعی آماده باشید و خود را به ولی زمان ارائه کنید تا اگر امکان مجاهده میسر نشد، حداقل جزء افرادی باشید که خداوند متعال درباره آنان در آیه 92 سوره توبه می‌فرماید: «و لا علی الذین اذا ما أتوک لتحملهم قلت لا أجد ما أحملکم علیه تولوا و أعینهم تفیض من الدمع حزناً ألایجدوا ما ینفقون»: و [نیز] ایرادی نیست بر کسانی که چون پیش تو آمدند تا سوارشان کنی [و] گفتی چیزی پیدا نمی‌کنم تا بر آن سوارتان کنم، برگشتند و در اثر اندوه از چشمانشان اشک فرو می‌ریخت که [چرا] چیزی نمی‌یابند تا [در راه جهاد] خرج کنند.

زیرا خداوند برای بهانه‌جویان گواه خواهد آورد تا بهانه ایشان را آشکار و مردود کند که در آیه 41 سوره نساء چنین آورده است: «فکیف إذا جئنا من کل أمئ بشهید و جئنا بک علی هؤلاء شهیدا»: پس چگونه است [حال مردم] هنگامی که از هر امتی گواهی [که پیامبر آنان است بر اعمالشان] بیاوریم، و تو را بر آنان گواهی آوریم؟!

٭٭٭

و در آخر، از همسر عزیزی که همه خانواده و آشنایان میزان دلبستگی ما را به هم می‌دانند و فقط فراق ما تنها به‌خاطر رضای خدا برایمان قابل تحمل بوده و هست، اگر این سیه‌روی را خداوند همچون حر و زهیر بپذیرد، حتماً بدون او وارد جنت موعود نخواهم شد. عزیزان می‌دانند که شهدا با شهادت به آرامش ابدی و میهمانی خدا می‌رسند و این مقدور نیست مگر همسرانی از حق خود بگذرند و قبول یک عمر تنهایی و فراق و مشقت کنند تا همسرشان به وصال معبود رسیده و جاودانه شود. و همچنین بپذیرند که ممکن است همسرشان قطع نخاع و یا قطع عضو شود و عمری را در رنج نگهداری آنان به‌سر ببرند، و یقین دارم اجر همسران شهدا و جانبازان به مراتب بالاتر از ایشان است که چنین مسئولیت سنگینی را می‌پذیرند. و به فرزندان، دامادها و تمام خانواده‌‌ام توصیه می‌کنم، از امام خامنه‌ای فاصله و زاویه نگیرند و همواره گوش به فرمان ایشان باشند تا ان‌شاءالله رستگار شوند. حفاظت از حضرت آقا که محافظ اصلی دین و حرم اهل بیت هستند، از اوجب واجبات است و حفاظت از ایشان حفاظت از همه حرم‌هاست و همچنین از همه عزیزان می‌خواهم که در جهت آمادگی دفاعی و علمی برای تحقق ظهور حضرت حجت(عج) بکوشند تا جزء سربازان واقعی آن حضرت و از زمینه‌سازان ظهور باشند. همسر و دخترانم را به صبر توصیه می‌کنم و از عفت و حجابشان مطمئن هستم و نیازی به توصیه برای ایشان نمی‌بینم. از همه اهل خانواده و پدر عزیز و خواهران و برادران و بستگان عزیز و همسایگان و همکاران محترم و دوستان و آشنایان حلالیت می‌طلبم و امیدوارم اگر ندانسته خطایی از این حقیر سرزده، مرا حلال کنند و برایم طلب مغفرت کنند. از نماز و روزه برایم دریغ نکنند که به فضل خداوند تبارک و تعالی سعی در جبرانش خواهم نمود و به دولتمردان توصیه می‌کنم مراقب مراوده با دشمنان دین خدا باشید که ایشان هیچ‌گاه شما را به چشم یک دوست نخواهند دید و تا مانند ایشان نشوید شما را نخواهند پذیرفت که این وعده خداوند متعال است و اگر بخواهند خلاف جهت مصالح اسلام حرکت کنند، قطعاً مورد غضب خداوند متعال و انتقام امت حزب‌الله قرار خواهند گرفت.

اللهم وفقنا لما تحب و ترضی

مصطفی نبی‌لو

1396/6/23