کشف سه دلیل برای رانش محور چرخش زمین

یک ماکت کره زمین که معمولاً روی میز مطالعه ما قرار دارد، به‌صورت یک کره هندسی طراحی شده است که به آسانی می‌چرخد.
سیاره ما شباهت کاملی با کره رومیزی ندارد. هم در شکل و هم در فرم هندسی و هم در چرخش، زمین یک کره کامل نیست. بنابراین وقتی بر محور خود می‌گردد، (محور زمین یک خط فرضی است که از قطب شمال و قطب جنوب عبور می‌کند) این محور تغییر مکان می‌دهد و  تکان می‌خورد. حرکات این محور به‌‌صورت علمی به حرکات قطبی منسوب است.
اندازه‌گیری‌های انجام شده قرن بیستم نشان داده که محور چرخش زمین سالانه در حدود ۱۰ سانتی‌متر رانش دارد، که این مقدار در طول یک قرن به ۱۰ متر می‌‌رسد.
محققان ناسا با استفاده از داده‌های مشاهده‌ای و مدل‌سازی‌هایی که در طول قرن بیستم انجام داده بودند، برای اولین بار سه فرایند کلی را به‌عنوان مسئول این رانش و تغییر موقعیت مکانی محور چرخش زمین معرفی کردند.
اما اخیراً بسیاری از محققان حدس زده‌اند که فرایندهای دیگری نیز می‌توانسته‌ تأثیرات بالقوه بزرگی روی تغییرات این محور داشته باشد.
نویسنده مسئول این مقاله، سورندا آدیکاری^۱ از اعضای آزمایشگاه نیرومحرکه جت ‌ناسا در کالیفرنیا، می‌گوید: ما مدل‌هایی را برای مجموعه فرایند‌هایی که در به حرکت درآمدن محور چرخش به ‌نظر مهم می‌آمدند جمع‌آوری کردیم و نشان دادیم که نه یک دسته، بلکه سه دسته فرایند در این مورد نقشی حیاتی دارند. اولین فرایند ذوب و از بین رفتن کرایوسفر^۲ جهانی (یخ کره) خصوصاً در ناحیه‌ گرینلند در طول قرن بیستم است.
به‌طور کلی توزیع مجدد جرم روی سطح و داخل زمین مانند تغییرات خشکی‌ها، ورقه‌های یخی، جریانات اقیانوسی و جریانات گوشته‌ای چرخش زمین را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. همزمان با افزایش دمای کره زمین در طول قرن بیستم، جرم یخ‌های گرینلند کاهش پیدا کردند. در حقیقت چیزی در حدود ۷۵۰۰ گیگا تن (وزنی معادل با ۲۰ میلیون برج ۱۰ طبقه امپایراستیت در آمریکا) یخ در گرینلند ذوب و وارد اقیانوس‌ها شده است.

1.Surrendra  Adhikari
2. Cryosphere
3.Eric Ivins
4. Avalonia
5. Laurentine
6. Armorica
7. Nature comminucation
8. Devon
9. Cornwall
10. Brittany
11. Exe
12. Canelford
13. Blomming
14. Morgan Raven
15. David Fike