مقاله‌ای از فصل‌نامه «رشد آموزش زمینشناسی»
ژئوتوریسم یا گردشگری زمین‌شناختی، بر روی موضوع میراث زمینشناسی، زمین ریخت‌شناسی و معدن‌کاری تکیه دارد. فصل‌نامه رشد آموزش زمینشناسی در مقاله‌ای به تعاریف، تاریخچه و تقسیم‌بندی‌های آن پرداخته است.
بهرام نکویی صدری در بخشی از این مقاله آورده است: «در صنعت گردشگر، جاذبه‌های مقصد (مثل جاذبه‌های زیبای زمینشناسی و زمین ریخت‌شناسی) به عنوان تولیدات گردشگری و به عبارت دیگر محصول گردشگری، در نظر گرفته می‌شود که به منزله یک کالا قابل ارائه
به مشتری است.
به‌طور کلی جاذبه‌های گردشگری زمینشناسی از نظر مقیاس به سه گروه بزرگ، متوسط و کوچک مقیاس تقسیم می‌شوند. بزرگ مقیاس مثل کویر بزرگ ایران در جنوب سمنان، متوسط مقیاس مثل یک آبشار بزرگ و کوچک مقیاس مثل لایه‌های پر از فسیل یا جای پای دایناسور. در دیدگاه‌های توسعه
گردشگری، میراث طبیعی با میراث فرهنگی، علیرغم تفاوت موضوعی، در پیوند با یکدیگر هستند. ژئوسایت‌ها می‌توانند انواع گوناگونی داشته باشند. معادن نوعی ژئوسایت به‌حساب می‌آیند که دارای ارزش‌های فرهنگی در محدوده اطراف معدن نیز می‌باشند. از ژئوسایت‌های دارای ارزش‌های
فرهنگی ـ تاریخی دیگر می‌توان به سکونتگاه‌های دستکند طبیعی در دل صخره‌ها اشاره نمود. ژئوسایت‌های مخصوص گردشگران ماجراجو از جمله ژئوسایت‌های مورد توجه در صنعت گردشگری زمینشناسی می‌باشد.»
این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش زمینشناسی، شماره 69، تابستان 1391، منتشر شده است.