در مجله «رشد آموزش قرآن»
آثار و پیامدهای نوشابه‌های الکلی، عنوان موضوعی است که می‌توان آن را از جنبه‌های گوناگون اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی، اقتصادی و... بررسی و کنکاش کرد.
رضا بلبل‌وند در مقاله خود در مجله رشد آموزش قرآن با بهره‌گیری از آیات و روایات و سخن بزرگان دین و علم، به این موضوع پرداخته است.
در ابتدای این مقاله آمده است: «چنان‌که پیداست، خمر سابقه‌ای به درازای حضور شیطان در میان آدمیان دارد. همو بود که در آغازین روزهای حیات بشری، انگیزه تولید آن را در مخیله انسان وارد کرد. عبارت «عمل الشیطان» در آیه 90 سوره مبارکه مائده، گواه این سخن است.»
نویسنده آثار سوء استفاده از مسکرات را چنین برشمرده است: فروپاشی نظام خانواده، طرد شدن فرد الکلی از جامعه اسلامی، اخلال در امنیت جامعه؛ جلوگیری از یاد خدا و نماز؛ اشاعه دین‌گریزی، لاابالی‌گری و جنایت؛ از بین رفتن سرمایه‌های ملی و نیروی انسانی و شیوع فقر و فلاکت.
در توضیح «اشاعه دین‌گریزی، لاابالی‌گری و جنایت» آمده است: «در حدیثی از امام صادق(ع) روایت شده که فرمودند: شرابخوار تکذیب‌کننده کتاب خداوند است و اگر آن را تصدیق می‌کرد، حرامش را حرام می‌دانست: «علامه طباطبایی با بیان این‌که رشد عقل مهم‌ترین عبادت است، می‌گوید:
اسلام در جریان تعلیمات خود، حفظ عقل سالم را از مهم‌ترین واجبات دانسته است و کمترین اجازه‌ای برای تباه کردن، حتی برای یک لحظه نخواهد داد. اسلام اداره امور زندگی انفرادی و اجتماعی انسان را به دست عقل سالم سپرده است. از این‌رو، از هر چیزی که فعالیت طبیعی این
موهبت خدادادی را کم یا زیاد به‌‌هم زند و تلاش عقل و تدبیر را خنثی کند با تمام قوا جلوگیری به‌‌عمل آورد و یکی از این موارد شرب خمر است که می‌باید از آن جلوگیری کرد.»
متن کامل این مقاله در مجله رشد آموزش قرآن، شماره 36، بهار 1391 منتشر شده است.