مقاله‌ای از «رشد مدرسه فردا»
«گچ، کاغذ و تخته»، عنوان مقاله‌ای است که در شماره جدید ماه‌نامه رشد مدرسه فردا (شماره 6) چاپ شده است:
مقاله این‌گونه شروع شده است:
درست در زمانی که در سراسر پنسیلوانیا در شرق آمریکا، مدارس با سرعت به سیستم‌های رایانه‌ای و فناوری روز مجهز می‌شوند، مدرسه «والدروف» در دره «سیلیکون» رایانه و پروژکتور را به سیستم آموزشی خود راه نمی‌دهد!
مدرسه والدروف یکی از 160 مدرسه این کشور است که فلسفه آموزشی آن بر فعالیت‌های فیزیکی و یادگیری از طریق خلاقیت و پرورش مهارت‌ها متمرکز است. سیاست‌گذاران این مدرسه بر این باورند که رایانه‌ها فرصت خلاقیت، جنبش و تعامل کودکان را می‌گیرند. از این‌رو شیوه‌های آموزشی
در مدرسه والدروف به روش‌های آموزش قدیمی بسیار نزدیک است.
در ادامه این مقاله آمده است:
75 درصد والدین دانش‌آموزان این مدرسه اطلاعات بالایی در زمینه فناوری‌های روز دارند. حتی برخی نیز کارمند شرکت‌های بزرگی چون گوگل، مایکروسافت و اپل هستند و روزانه ارتباط زیادی با فناوری‌های روز دنیا دارند. اما با وجود این هیچ عجله‌ای برای سهیم کردن فرزندانشان
در آشنایی و کاربرد این ابزار ندارند. چون فکر می‌کنند به وقتش آن‌ها نیز کار با این ابزار نوین را خواهند آموخت.
آلن ایگل، مادر 50 ساله اندیا، یکی از 196 دانش‌آموز مدرسه والدروف، معتقد است دانش‌آموزان دوره ابتدایی نیازی به استفاده از فناوری‌های جدید ندارند، به نظر ویلیام، پدر دانش‌آموز 13 ساله این مدرسه نیز، ابزاری چون «آی‌پد» برای خواندن یا حساب کردن، کمکی به بهبود آموزش
نمی‌کند.
آقای ایگل اطلاعاتی در زمینه فناوری و علوم رایانه‌ای دارد و در بخش ارتباطات اجرایی شرکت گوگل مشغول به کار است. او از آی‌پد و تلفن هوشمند استفاده می‌کند، اما دختر 11 ساله‌اش طرز کار با گوگل را نمی‌داند و پسرش به تازگی آموخته است؛ چرا که سیاست مدرسه والدروف این
است که شروع و استفاده از ابزار فناوری آن هم به صورت محدود از 14 سالگی آغاز شود.
مدرسه والدروف از ساده‌ترین ابزار آموزشی چون تخته سیاه با گچ‌های رنگی، قفسه‌های کتاب با دایره‌المعارف‌های متعدد و میزهای چوبی پر از کتاب کار دانش‌آموزان استفاده می‌کند. این مدرسه با فعالیت‌های گوناگونی که برای دانش‌آموزان تدارک دیده است، موضوعات آموزشی را بهبود
می‌بخشد. مثلاً یافتن یک جفت جوراب می‌تواند هدف بلندمدت رشد و پرورش مهارت‌هایی چون حل مسئله، الگوسازی و کسب مهارت‌های ریاضی باشد، یا برش کیک و سیب در کلاس درس به صورتی که به همه بچه‌های کلاس خوراکی برسد، بخشی از روش آموزش تقسیم باشد. به منظور هماهنگی بدن و
مغز در دانش‌آموزان دوم ابتدایی، آن‌ها هنگام تکرار کلمات بعد از معلم، با کیسه و مهره‌های رنگی بازی می‌کنند و یا به فعالیت‌هایی نظیر آن دست می‌زنند. برای آموزش ضرب هم به همین شیوه عمل می‌کنند.
برخی از کارشناسان آموزشی معتقدند تجهیز مدارس به رایانه و فناوری‌های روز با تحمل این همه هزینه و فشار، کار بیهوده‌ای است؛ چرا که...
بقیه این مقاله را می‌توانید در ماه‌نامه رشد مدرسه فردا، شماره 6، اسفندماه 1390
ببینید.