فصلنامه رشد آموزش قرآن و معارف اسلامی در میزگردی با حضور معلمان اهل سنت به بررسی کتابهای دوره آموزش متوسطه اول پرداخته است. فروزان میره‌وند، بهاره جعفری و فرشته علی بهشتی در این میزگرد نظرات خود را درباره کتاب پیام‌های آسمان پایه اول در میان گذاشته‌اند.
بهاره جعفری درباره کتاب چنین
نظری دارد: «کتاب پایه هفتم با عنوان پیام آسمان، متن و حجم زیادی برای دانش‌آموز
دارد. معمولاً در تألیف کتابهای درسی از معلمان مربوط استفاده می‌شود، اما در کتاب پیام‌های آسمان، براساس نوع نگارش و ... مشهود است که از معلمان
دوره‌های سه‌گانه، مخصوصاً ابتدایی
به درستی استفاده نشده است و دارای ارتباط مؤثر
نبوده‌اند. از جمله مزایای کتاب این است که معلم یا
دانش‌آموز را از حالت انفعالی و فقط شنونده بودن
خارج می‌کند و او را وا می‌دارد، در بحث و گفت‌وگو شرکت کند. بحث و
گفت‌وگو همه به وقت نیاز دارد؛ به‌ویژه که دانش‌آموز دوست دارد، در مواردی مثل احکام و اخلاق
بحث کند. در دنیای امروز که دغدغه اخلاقی داریم. معلم خیلی تأثیرگذار است. اگر وقت
باشد که دانش‌آموز در کلاس بحث کند، خیلی مثمر‌ثمر خواهد بود.»
فروزان میره‌وند نیز معتقد است: «یکی از اشتباهات نظام آموزشی ما،عدم تلفیق
آیات قرآن با زندگی عملی است. تا آن حد که قرآن کریم به تنهایی به کنجی رانده شده است
و تا حالت کلیشه‌ای و تشریفاتی بیابد اما سعی نشده است، بحث‌ها و تبادل نظر‌های جمع‌ها و همایش‌ها و حتی جمع‌های فضای مجازی، به دروس دینی راه پیدا کند.
بیشتر درس‌های دینی نظری است. دلیل کم‌توجهی نوجوانان و جوانان همه ریشه سیاسی اجتماعی دارد و نه
اعتقادی. می‌توان ضمن تدریس علوم اجتماعی، زیست‌شناسی و ریاضیات و غیره، مفاهیم قرآنی را هم لحاظ کرد و شانه
به شانه در طول سال تحصیلی آن را به جلو برد و تقویت کرد. برای مقطع نوجوانی و به‌منظور پاسخ دینی به بسیاری از سؤال‌های نوظهور، باید کار گروهی متشکل از فقیه، روان‌شناس، جامعه‌شناس و متخصصان مسلط به علوم روز و با بهره‌گیری از ادوات نوین آموزشی تشکیل شود. اما کتاب دینی پایه
هفتم در این زمینه کمتر کاربردی دارد و در روند اخلاقی دانش‌آموز من هیچ تأثیری نمی‌گذارد.»
فرشته علی بهشتی یکی دیگر از
حاضران در جلسه نیز معتقد است: «روی جلد کتاب طرح مسجدی را آورده‌اند که گرچه جالب است، ولی به بچه‌ها القا می‌کند که دین را در نماز خواندن خلاصه کنند. در
حالی‌که دین باید در زندگی جریان بیابد و مبنای
اخلاق قرار بگیرد. آموزه‌های دینی باید در رفتار پدر و مادر مشهود باشد.
دین این نیست که فقط در رفتار کسی که در مسجد نماز می‌خواند، تجلی بیابد و کسی که در خانه نماز می‌خواند، فکر کنیم چنین نیست. تصویر اهمیت دارد. شما تصویرهای
کتاب‌هایی را که در آموزشگاه‌های زبان انگلیسی تدریس می‌کنند، ببینید. خیلی جذاب‌تر از تصویرهای کتابهای دینی مدارس است.
آن‌ها با دیدن آن عکس‌ها بهتر متوجه درس می‌شوند.»
• لینک مقاله