«فصلنامه رشد آموزش هنر» در جدیدترین شماره خود مقاله‌ای را به عکاسی معماری و راهکارهای آن پرداخته است
نویسنده مقاله درباره عکاسی از ساختمان‌های عمودی آورده است: «اگر از ساختمان بلند از زاویه نزدیک عکاسی می‌کنید، چاره‌ای ندارید جز اینکه سر دوربین را به سمت بالا بگیرید تا بتوانید نوک ساختمان را نیز در کادر خود داشته باشید. این کار باعث می‌شود تمام خطوط عمودی ساختمان به سمت یک پرسپکتیو نقطه‌ای حرکت کند و همگرایی داشته باشد. برای حل این مسئله به طور کامل فقط باید از دوربین‌های فانوس‌دار استفاده کرد اما راه‌های دیگری نیز برای اینکه این مسئله تا حدی حل شود وجود دارد. یکی اینکه دوربین را عقب نگه دارید و بعد در فتوشاپ پیش‌زمینه‌های ناخواسته را حذف کنید. دوم اینکه خودتان بالای ساختمان بلند مرتبه دیگر و یا نردبان، ماشین و یا تپه مقابل ساختمان بروید. استفاده از لنزهای تله نیز بسیار مفید است.»
تصحیح همگرایی عمودی در دوربین یکی دیگر از بخش‌های این مقاله است. در این بخش می‌خوانیم: «لنزهای متغیر که به نام لنزهای کنترل پرسپکتیو PC شناخته می‌شوند برای تصحیح خطوط همگرایی عمودی طراحی شده‌اند. طراحی این لنزها به گونه‌ای است که به شما امکان می‌دهد با حرکت دادن قسمت‌های جلوی لنز و ثابت نگه داشتن قسمت عقب لنز، از مکان‌های بلند عکاسی کنید. به این ترتیب می‌توانید با چرخش قسمت جلوی لنز به سمت بالا، کل بنا را در کادر خود داشته باشید؛ بدون آنکه قسمت عقب لنز را از حالت عمودی خارج کند. البته در دوربین‌های قطع بزرگ دوربین را قائم نگه می‌دارید و فقط قسمت جلو دوربین را به سمت بالا می‌چرخانید؛ به طوری‌که قسمت‌های بالای ساختمان در کادر قرار بگیرند.»
نویسنده: مهسا قبایی
کلیدواژه: عکاسی، لنز، دوربین، پرسپکتیو