در نظام‌های آموزشی و یادگیری مبتنی بر فناوری اطلاعات، علاوه بر اینکه جریان آموزش و یادگیری انعطاف‌پذیرترند به آموزش مادام‌العمر انسان اهمیت روزافزون می‌دهد
در ابتدای مقاله می‌خوانیم: «برای انواع آموزش و یادگیری مبتنی بر فناوری اطلاعات چهار شیوه در نظر گرفته شده است. این روش‌ها عبارت‌اند از: خودیادگیری، یادگیری از راه دور، کلاس مجازی، یادگیری گروهی.»
در توضیح یادگیری از راه دور آمده است: «در این حالت، یاددهنده از راه دور، یک یا چند یادگیرنده را کنترل می‌کند و در صورت درخواست یادگیرندگان، برای حمایت از آن‌ها فعال می‌شود. عناصر تشکیل دهنده این نوع یادگیری به این شرح‌اند:
- اتصال به یک یاددهنده؛
- نظارت بر یک یا چند دانشجوی دوردست؛
- پاسخ به درخواست یادگیرندگان؛
- قابل دسته‌بندی ساختن مواد آموزشی روی پایانه‌های یادگیرندگان؛
- مجموعه‌ای از نتایج
تفاوت یادگیری از راه دور با خود یادگیری در این است که یک نفر به‌عنوان یاددهنده در این نظام وجود دارد و خود او نیز نیازمند آموزش است. یاددهنده باید نیازهای یادگیرندگان را به خوبی بشناسد تا بتواند پاسخ لازم را به آن‌ها ارائه نماید. نمونه‌هایی از این نوع یادگیری، نظام‌های ویدئو کنفرانس یا نشست شبکه‌ای است. آن‌ها امکان برقراری ارتباط دیداری – شنیداری کاربران و به اشتراک گذاشتن مدارک مورد نیاز آن‌ها را با هم فراهم می‌سازند، افراد از طریق پست الکترونیکی نیز می‌توانند با هم در ارتباط باشند.»
نویسنده: رضا کاوسی، دبیر کامپیوتر هنرستان‌های بروجرد
کلیدواژه‌ها: یادگیری مادام‌العمر، خودیادگیری، کلاس مجازی، یادگیری از راه دور