در چهلمین شماره از فصلنامه «رشد آموزش فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش» گفت‌وگویی با دکتر محمود ثقفی، بنیان‌گذار مطالعات انرژی‌های بادی در ایران منتشر شده است است که با بخش‌هایی از آن را با هم می‌خوانیم
در این گفت و گو، دکتر محمود ثقفی درباره موانع توسعه آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای گفته است: «مدرک‌گرایی یکی از این موانع است. توجه به کمیت به جای کیفیت مشکل دیگر نظام آموزشی ماست. با کمال تاسف باید بگویم الان در کشور افراد دارای مدرک، ولی کم سواد بسیار زیاد داریم. گاهی من از مهندسان واحدهای تولید خودروی کشور سوال می‌کنم «ری تارد» یا «آوانس» چیست، نمی‌دانند. در صورتی که کارگران ساده شرکت‌های تولید خودرو در خارج از کشور این‌ها را می‌دانند. شما اگر از برخی پزشکان بپرسید فشار خون 12 روی 7 یعنی چه نمی‌توانند خوب توضیح دهند. این‌ها نشان می‌دهند کیفیت آموزش در کشور ما کاهش یافته است و بیشتر مدرک‌گرایی کرده‌ایم و به کمیت فارغ‌التحصیلان توجه داشته‌ایم.»
در ادامه می‌خوانیم: «بیشتر آموزش‌های ما در سال‌های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، آموزش‌های نظری بوده. به آموزش‌های عملی به خصوص آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای یا کاردانش توجه زیادی نشده است. آموزش‌های ما به خصوص در آموزش و پرورش با زندگی و طبیعت به خوبی ارتباط برقرار نمی‌کنند و به همین دلیل برای بسیاری از بچه‌ها جذاب نیستند و خسته‌کننده‌اند. مشکل دیگر نظام آموزشی ما این است که مهندس زیاد تولید کرده‌ایم ولی تکنسین خوب به اندازه کافی تربیت نکرده‌ایم و به همین دلیل رابطه بین مهندسان و کارگران ما قطع شده است. تکنسین‌ها نقطه اتصال کارگران و مهندسان هستند و بدون تکنسین خوب، کار واحدهای صنعتی با موفقیت پیش نمی‌رود. یکی دیگر از مشکلات آموزشی ما این است که بین آموزش و طبیعت، بین آموزش و زندگی و بین آموزش و کارهای عملی ارتباط معنی‌داری برقرار نمی‌کنیم. شاید به همین دلیل هم هست که برای بسیاری از کسانی که مشغول آموزش هستند، این سوال پیش می‌آید که این درس‌ها به درد کجای زندگی ما می‌خورند؟»
دکتر ثقفی در ادامه این گفت‌وگو درباره توسعه آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش پیشنهادات و راهکارهایی ارائه کرده است: «اولین پیشنهاد من این است که تحولی در کشور ایجاد شود که به مدرک در کشور این همه بها داده نشود. ما باید به توانایی‌های حرفه‌ای و عملی افراد اهمیت بدهیم نه مدرک آن‌ها. داشتن مدرک مهندسی، کارشناسی ارشد یا دکترا بدون توانایی‌های حرفه‌ای هیچ فایده‌ای ندارد. پیشنهاد دیگرم این است که در نظام آموزشی کشور به کیفیت آموزش‌ها توجه کنیم نه به کمیت آن‌ها. باید کیفیت آموزش‌ها را بالا ببریم و به خصوص برای رشته‌های فنی‌وحرفه‌ای و کارهای عملی ارزش زیادی قائل شویم. من معتقدم در گذشته کیفیت آموزش‌ها بالاتر بود. پیشنهاد آخر من برای توسعه آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای در کشور این است که یک کار فرهنگی در سطح ملی انجام شود تا جایگاه هنرستان‌ها و مدارس فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش در کشور ارتقا پیدا کند و مردم به این نوع مدارس عشق و علاقه پیدا کنند. باید با یک تحول فرهنگی، نگاه مردم را نسبت به آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای، هنرستان‌های کاردانش و فنی‌وحرفه‌ای بهبود بخشید. هنوز بسیاری از مردم دوست ندارند که بچه‌هایشان در هنرستان‌ها ادامه تحصیل بدهند. در صورتی که آینده بچه‌هایی که در هنرستان‌ها درس می‌خوانند، شاید بهتر از آینده آن‌هایی باشد که در دبیرستان‌ها ادامه تحصیل می‌دهند و حتی به دانشگاه راه پیدا می‌کنند. مسئولان بلندپایه کشور، صدا و سیما و رسانه‌های عمومی، نهادهای آموزشی و فرهنگی و... می‌توانند در جهت بالا بردن شان و منزلت آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای و هنرستان‌ها در کشور نقش بسیار ارزنده‌ای ایفا کنند.»
متن کامل این گفت‌وگو در فصلنامه رشد آموزش فنی‌وحرفه‌ای و کاردانش، شماره 40، پاییز 1394 منتشر شده است.
کلیدواژه: رشد، آموزش فنی‌وحرفه‌ای و کار دانش، انرژی بادی، دکتر محمود ثقفی