یکی از روش‌های آموزشی یادگیرنده‌محور، روش آموزش به کمک یادگیری مشارکتی یا به‌طور خلاصه یادگیری مشارکتی است. فصل‌نامه رشد آموزش فیزیک در مقاله‌ای به این روش پرداخته است.
میترا اژدری و غلامحسین ظفری نویسندگان این مقاله‌اند.
در ابتدای مقاله آمده است: «یکی از راه‌های آمادگی دانش‌آموزان برای زندگی در جامعه آینده، یادگیری مشارکتی است. در آموزش به روش مشارکتی، دانش‌آموزان با توانایی‌های متفاوت در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و با استفاده از فعالیت‌های یادگیری گوناگون، درک خود را نسبت
به موضوع درسی بالا می‌برند. هر یک از اعضای گروه نه‌تنها مسئول یادگیری مطلب تدریس‌شده است بلکه مسئول کمک به یادگیری سایر اعضای گروه خود نیز خواهد بود. تحقیقات نشان داده وقتی از دو عنصر کلیدی یعنی «اهداف گروهی» و «مسئولیت فردی» با هم استفاده شود پیشرفت تحصیلی
چشمگیر خواهد شد. به علاوه بررسی‌ها نشان می‌دهد دانش‌آموزانی که با یکدیگر کار می‌کنند، همدیگر را دوست خواهند داشت؛ افرادی که دارای ناتوانایی‌های یادگیری هستند بر اثر استفاده از این راهبرد، روابط بهتری با همکلاسی‌های خود خواهند داشت و مهارت‌های اجتماعی آنان
پیشرفت خواهد کرد.»
نویسندگان مقاله در ادامه به اقدامات مورد نیاز یادگیری مشارکتی پرداخته‌اند که عبارت‌اند از:
1. تشکیل گروه‌های کوچک نامتجانس
2. داشتن هدف‌های روشن
3. وابسته بودن اعضای گروه به یکدیگر
4. معلم به عنوان هدایت‌کننده و منبع اطلاعات
5. مسئولیت فردی
6. پاداش دادن به توفیق گروهی
7. ارزشیابی از خود
8. تنوع مدت کار
نویسندگان مقاله در پاسخ به این سؤال که «چه نوع تکالیفی برای کار گروهی مناسب‌ترند؟» آورده‌اند: «مسلماً چنانچه ساختار تکالیف از فعالیت‌های ساده و کوتاه نظیر بررسی کار فازمتر و آزمایش با آن، بررسی مدار ساده، تولید نقشه یک مدار، ماکت مدار ساده با نخ و سپس ساخت
مدار واقعی و ... به سمت فعالیت‌های کلی‌تری از نوع حل مسئله پیشرفت کند نتایج بهتری حاصل خواهد شد. بنابراین مدیر یادگیری (دبیر) در یادگیری مشارکتی می‌تواند فعالیت‌های متناسب با هدف برنامه درسی از ساده به شکل تنظیم و در ارائه تکالیف به دانش‌آموزان همواره این
ساختار را رعایت کند.»
متن کامل این مقاله در فصل‌نامه رشد آموزش فیزیک، شماره 110، بهار 1394 منتشر شده است.